Ο δεύτερος ηγεμόνας της λαμπρής Μακεδονικής δυναστείας. Ήταν, τρόπον τινα, λόγιος, αλλά όχι και τόσο σοφός όπως υπονοεί το προσωνύμιό του. Είχε κλίση προς τη μαγεία και την αστρολογία. Το 12ο αιώνα κυκλοφόρησαν οι "Προφητείαι Λέοντος Σοφού" μια συλλογή από προφητικά τετράστιχα που ήταν πολύ δημοφιλή στο Μεσαίωνα, αλλά μάλλον δεν ήταν δικά του.
Κατά τη βασιλεία του, η πομπώδης μεγαλοπρέπεια και η ξιπασιά της Βυζαντινής Αυλής έφτασαν στο αποκορύφωμά τους. Ήταν πάντως μια σχετικά καλή περίοδος για το Βυζάντιο.
Υπήρξε ο μόνος Βυζαντινός αυτοκράτορας που δεν συμμετείχε ποτέ σε εκστρατεία (τουλάχιστον μεταξύ αυτών που βασίλεψαν για κάποια χρόνια).