Αδιαφορία | |
| • | Αδικεί πολλάκις ο μη ποιών τι, ου μόνον ο ποιών τι. Πολλές φορές είναι άδικος αυτός που δεν κάνει κάτι, όχι μόνο αυτός που κάνει κάτι. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 185 |
| • | Ου φροντίς Ιπποκλείδη. Ηρόδοτος (συνηθισμένη κατά την αρχαιότητα φράση που στα Νέα Ελληνικά σημαίνει «σκασίλα μου» προερχόμενη από περιστατικό με κάποιον Ιπποκλείδη —αλλά «Ιπποκλείδης» ήταν επίσης η λαϊκή έκφραση για το αιδοίο) άρεσε σε 50 |
| • | Ήκιστα γαρ επιμελείας τυγχάνει το πλείστων κοινόν. Την πιο μικρή επιμέλεια αφιερώνουμε σε αυτό που είναι κοινό για τους περισσότερους. Αριστοτέλης άρεσε σε 15 |
| • | Κακώς ακούειν ου μέλει θανόντι μοι. Δεν με νοιάζει καθόλου αν με κακολογούν μετά το θάνατό μου. Ευριπίδης άρεσε σε 13 |
| • | Αρχαιότερα της διφθέρας λέγεις. Αυτά που λες είναι [γνωστά και] παλιότερα από τη διφθέρα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για χιλιοειπωμένα και χαζά επιχειρήματα –η «διφθέρα» ήταν το παλιό τεφτέρι όπου ο Δίας έγραφε τα γενόμενα) άρεσε σε 13 |
Ανεμελιά | |
| • | Των οικιών υμών εμπιπραμένων, υμείς άδετε. Ενώ τα σπίτια σας καίγονται, εσείς τραγουδάτε. Αίσωπος (από μύθο με σαλιγκάρια που ψήνονταν στα κάρβουνα· εξελίχθηκε σε παροιμία: «Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν.») άρεσε σε 91 |
| • | Ζώμεν αλογίστως προσδοκούντες μη θανείν. Μένανδρος άρεσε σε 62 |
Ανοχή | |
| • | Ανέχου και απέχου. Να έχεις υπομονή και εγκράτεια. Επίκτητος άρεσε σε 272 |
| • | Αγάπα τον πλησίον σου μικρά ελαττούμενος. Να ανέχεσαι τον πλησίον σου ακόμα και μειώνοντας [ή ζημιώνοντας] λίγο τον εαυτό σου. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 157 |
| • | Ο σιωπών συναινεί. Αρχαιοελληνική παροιμία (μετάφραση αντίστοιχης λατινικής φράσης) άρεσε σε 118 |
| • | Μη ζήτει τα γενόμενα γίνεσθαι ως θέλεις, αλλά θέλε γίνεσθαι τα γινόμενα ως γίνεται και ευροήσεις. Επίκτητος άρεσε σε 117 |
| • | Οι άνθρωποι γεγόνασιν αλλήλων ένεκα. Ή δίδασκε ουν ή φέρε. Οι άνθρωποι έγιναν ο ένας για τον άλλο. Ή να τους καθοδηγείς λοιπόν ή να τους δέχεσαι όπως είναι. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 115 |
| • | Σωκράτης, προς Αλκιβιάδη ειπόντα ουκ ανεκτή η Ξανθίππη λοιδορούσα, ου και συ, είπε, χηνών βοώντων ανέχει; Σωκράτης άρεσε σε 85 |
| • | Έωθεν προλέγειν εαυτώ: συντεύξομαι περιέργω, αχαρίστω, υβριστή, δολερώ, βασκάνω, ακοινωνήτω. Πάντα ταύτα συμβέβηκεν εκείνοις παρά την άγνοιαν των αγαθών και κακών. Να λες στον εαυτό σου κάθε πρωί: Θα συναντήσω σήμερα ανθρώπους που θα είναι παράξενοι, αχάριστοι, υβριστές, δολεροί, φθονεροί, αντικοινωνικοί. Όλα αυτά τα έχουν εξαιτίας της άγνοιάς τους για το καλό και το κακό. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 76 |
| • | Τω λογικώ ζώω, μόνον αφόρητόν εστι το άλογον, το δ’ εύλογον φορητόν. Επίκτητος άρεσε σε 25 |
Εγκαρτέρηση | |
| • | Άφοβον ο θεός, ανύποπτον ο θάνατος και το αγαθόν μεν εύκτητον, το δε δεινόν ευκαρτέρητον. Επίκουρος άρεσε σε 250 |
| • | Ουδέν ουδενί συμβαίνει, ό ου πέφυκε φέρειν. Τίποτε δεν μπορεί να σου συμβεί που δεν είναι στη φύση σου να το αντέξεις. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 197 |
| • | Τω βίω μη μάχου. Μην εναντιώνεσαι στη ζωή σου. Δελφικό παράγγελμα άρεσε σε 194 |
| • | Εμέ δε Άνυτος και Μέλητος αποκτείναι μεν δύνανται, βλάψαι δε ου. Ο Άνυτος και ο Μέλητος [οι κατήγοροι στη δίκη του] μπορούν να με σκοτώσουν αλλά όχι να με βλάψουν. Σωκράτης άρεσε σε 160 |
| • | Σκηνή πας ο κόσμος εστί και παίγνιον· ή μάθε παίζειν ή φέρε τας οδύνας. Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς άρεσε σε 159 |
| • | Στέργε μεν τα παρόντα, ζήτει δε τα βελτίω. Ισοκράτης άρεσε σε 77 |
| • | Μήτε νικών αμφάδην αγάλλεο, μήτε νικηθείς, εν οίκω καταπεσών οδύρεο. Ούτε αν νικήσεις να χαίρεσαι πολύ ούτε αν νικηθείς να κλαις και να οδύρεσαι κλεισμένος στο σπίτι σου. Αρχίλοχος άρεσε σε 67 |
| • | Ει το φέρον σε φέρει, φέρε και φέρου. Eι δ’ αγανακτείς, και σαυτόν λυπείς και το φέρον σε φέρει. Αν η μοίρα σε σέρνει, άντεξε και άφησε να συρθείς μαζί της. Αν αγανακτείς, και τον εαυτό σου τον στεναχωρείς και η μοίρα σε σέρνει. Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς (όπου «το φέρον» εδώ με την έννοια της μοίρας, της ζωής) άρεσε σε 57 |
| • | Πειρώ τύχης άνοιαν ανδρείως φέρειν. Προσπάθησε να αντιμετωπίζεις με γενναιότητα τη δυσμένεια της τύχης. Μένανδρος άρεσε σε 50 |
| • | Ανάσχου πάσχων. Δρων γαρ έχαιρες. Όταν υποφέρεις να έχεις υπομονή, γιατί όταν εσύ δρούσες χαιρόσουν [και άλλοι υπέφεραν]. Ευριπίδης άρεσε σε 49 |
| • | Δει καρτερείν επί τοις παρούσι και θαρρείν περί των μελλόντων. Πρέπει να υπομένουμε τα παρόντα και να έχουμε κουράγιο για τα μέλλοντα. Ισοκράτης άρεσε σε 28 |
| • | Οι εκούσιοι πόνοι την των ακουσίων υπομονήν ελαφροτέραν παρασκευάζουσι. Δημόκριτος άρεσε σε 27 |
| • | Ανδρείη τας άτας μικράς έρδει. Η γενναιότητα κάνει τις συμφορές να φαίνονται μικρές. Δημόκριτος άρεσε σε 27 |
| • | Δει φέρειν τα των θεών. Πρέπει να αντέχουμε όσα μας στέλνουν οι θεοί. Ευριπίδης άρεσε σε 18 |
| • | Πώς αν τις ατυχίαν ράστα φέροι; Ει τους εχθροὺς χείρον πράσσοντας βλέποι. Πώς μπορεί να υπομένει κανείς την ατυχία; Όταν βλέπει τους εχθρούς του να τα πάνε χειρότερα. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 13 |
| • | Ευ πάσχε ως θνητός. Δελφικό παράγγελμα άρεσε σε 12 |
| • | Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει. O Ζευς άλλες φορές κάνει καλό καιρό και άλλες φορές ρίχνει μεγάλη βροχή. Θεόκριτος άρεσε σε 10 |
| • | Ανδρών γαρ εστιν ενδίκων τε και σοφών, εν τοις δεινοίς μη τεθυμώσθαι θεοίς. Οι ενάρετοι και οι σοφοί δεν πρέπει να θυμώνουν με τους θεούς στις συμφορές. Αισχύλος (από χαμένη τραγωδία, η φράση υπάρχει στο ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ του Ιωάννη Στοβαίου – 6ος αι. μ.Χ.) άρεσε σε 8 |
| • | Όμως, δ᾿ ανάγκη πημονάς βροτοίς φέρειν θεών διδόντων. Όμως, είναι ανάγκη οι άνθρωποι να υπομένουν τις συμφορές, που στέλνουν οι θεοί. Αισχύλος άρεσε σε 3 |
Απαξίωση | |
| • | Ημίν ανήκουσιν η ευγλωττία και αι τέχναι της Ελλάδος και η των Θεών αυτής λατρεία, υμέτερος δε κλήρος εστί η αμάθεια και η αγροικία και ουδέν πλέον. Αύτη εστίν η σοφία υμών. Ιουλιανός ο Παραβάτης (λόγοι απαξίωσης του χριστιανικού κλήρου από τον Ιουλιανό) άρεσε σε 218 |
| • | Αθλίας, παρ’ αθλίου, δι’ Αθλίου προς άθλιο. Ο άθλιος στέλνει άθλια επιστολή με τον Αθλία προς έναν άθλιο. Διογένης (ο Αθλίας ήταν απεσταλμένος του Μ. Αλέξανδρου, που παρέδωσε επιστολή του στο Διογένη) άρεσε σε 111 |
| • | Κρήτες αεί ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί. Οι Κρήτες είναι πάντα ψεύτες, είναι άγρια θηρία και λαίμαργοι. Επιμενίδης ο Κρης άρεσε σε 90 |
| • | Δειλοί άνθρωποι ουκ έχουσιν εν μάχη αριθμόν. Οι δειλοί δεν μετριούνται [υπολογίζονται] στη μάχη. Ευριπίδης άρεσε σε 65 |
| • | Λόγοι μεν ρήτορος, έργα δε αλέκτορος. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 51 |
| • | Ην ποτε χρόνος εκείνος ότ' ήμην εγώ τοιούτος οποίος συ νυν· οποίος δ' εγώ νυν, συ ουδέποτε. Υπήρξε κάποτε μια εποχή που εγώ ήμουν τέτοιος που είσαι εσύ τώρα. Αλλά αυτό που είμαι εγώ τώρα, εσύ δεν θα γίνεις ποτέ. Διογένης (σε κάποιον που του θύμισε ότι υπήρξε [ο Διογένης] παραχαράκτης) άρεσε σε 51 |
| • | Σωκράτης ιδών πλούσιον απαίδευτον «ιδού», φησί, «το χρυσούν πρόβατον». Σωκράτης άρεσε σε 48 |
| • | Ει μη ιατροί ήσαν, ουδέν αν ην των γραμματικών μωρότερον. Αν δεν υπήρχαν οι γιατροί, δεν θα υπήρχε τίποτα πιο χαζό από τους δασκάλους. Αθήναιος ο Ναυκρατίτης («Δειπνοσοφισταί», βιβλ. ιε’) άρεσε σε 48 |
| • | Πολλοί μεν άνθρωποι ήσαν οι Πέρσαι, ολίγοι όμως άνδρες. Οι Πέρσες ήταν πολλοί αλλά λίγοι ήταν ανδρείοι. Ηρόδοτος άρεσε σε 47 |
| • | Κακού κόρακος κακόν ωόν. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 42 |
| • | Αγροίκου μη καταφρόνει ρήτορος. Μην περιφρονείς τον ομιλητή που δεν ξέρει να μιλάει. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 39 |
| • | Ανθρώπων ο σοφώτατος προς θεόν πίθηκος φανείται και σοφίᾳ και κάλλει και τοις άλλοις πάσιν. Ο πιο σοφός από τους ανθρώπους θα φανεί πίθηκος μπροστά στον θεό, και σε σοφία και σε ομορφιά και σε όλα τα άλλα. Ηράκλειτος άρεσε σε 32 |
| • | Άνδρας μεν ουδαμού, παίδας δ’ εν Λακεδαίμονι. Άνδρες [αγαθοί δεν υπάρχουν] πουθενά, παιδιά στη Σπάρτη. Διογένης (απάντηση όταν ρωτήθηκε πού υπάρχουν στην Ελλάδα αγαθοί άντρες) άρεσε σε 23 |
| • | Πέλεθος αρτίως κεχεσμένος. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (νεοελληνική απόδοση: φρέσκια κουράδα) άρεσε σε 22 |
| • | Κακόν άγγος ου κλάται. Το κακό δοχείο δε σπάει. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 20 |
| • | Τέμνει σου το ξίφος ύδωρ, η δε σπάθη σου χιόνα. Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 18 |
| • | Άλλος ούτος Ηρακλής. Αρχαία παροιμιακή φράση (απαξιωτική έκφραση για κάποιον που παρά τις προσδοκίες αποδεικνύεται ασήμαντος) άρεσε σε 15 |
| • | Ελεύθεραι αίγες αρότρων. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για όσους είναι απαλλαγμένοι από μια ευθύνη, κατά τρόπο που δεν τους τιμά) άρεσε σε 13 |
| • | Πάππος ακάνθης. [πάππος= ο ανθός της ακάνθης που παρασέρνει ο άνεμος] Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (σε νεοελληνική απόδοση: «σαπουνόφουσκα») άρεσε σε 12 |
| • | Μήτε νειν μήτε γράμματα. [δεν γνωρίζει] ούτε να κολυμπάει ούτε γράμματα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (αντίστοιχο του «έχει μαύρα μεσάνυχτα» –οι Αθηναίοι μάθαιναν από μικροί κολύμπι και γραφή) άρεσε σε 10 |
| • | Λέγεται δε ο Άμασις, και ότε ην ιδιώτης, ως φιλοπότης ήν και φιλοσκώμμων και ουδαμώς κατεσπουδασμένος ανήρ . Λένε πως ο Άμασις ήταν ηλίθιος και μπεκρής, και του άρεσε να κοροϊδεύει, και δεν ήταν καθόλου σοβαρός. Ηρόδοτος άρεσε σε 7 |
| • | Υμείς δ’ ω Μεγαρείες, ούτε τρίτοι ούτε τέταρτοι. Ούτε δυωδέκατοι, ούτ’ εν λόγω ούτ’ εν αριθμώ. Χρησμός της Πυθίας προς τους Μεγαρείς (οι Μεγαρείς είχαν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και την πόλη τους) άρεσε σε 7 |
| • | Πυθαγόρης κοπίδων εστίν αρχηγός. Ο Πυθαγόρας είναι αρχηγός απατεώνων. Ηράκλειτος άρεσε σε 1 |
Αποδραματοποίηση | |
| • | Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Αίσωπος άρεσε σε 67 |
| • | Αδεές δέος. Φόβος χωρίς φόβο. Αρχαία Παροιμιακή φράση (για αδικαιολόγητο φόβο) άρεσε σε 30 |
| • | Νόμιζε μηδέν είναι των ανθρωπίνων βέβαιον· ούτω γαρ ούτε ευτυχών έσει περιχαρής ούτε δυστυχών περίλυπος. Ισοκράτης άρεσε σε 19 |
| • | Παν το συμβαίνον ούτως σύνηθες και γνώριμον ως το ρόδον εν τω έαρι και οπώρα εν τω θέρει. Τοιούτον γαρ και νόσος και θάνατος και βλασφημία και επιβουλή και όσα τους μωρούς ευφραίνει ή λυπεί. Όλα όσα συμβαίνουν είναι συνηθισμένα και γνώριμα όπως το τριαντάφυλλο την άνοιξη και τα φρούτα το καλοκαίρι. Έτσι είναι και η αρρώστια και ο θάνατος και η βλασφημία και η κακία και όλα όσα ευφραίνουν ή λυπούν τους μωρούς. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 15 |
| • | Χρημάτων άελπτον ουδέν εστιν ουδ᾽ απώμοτον ουδέ θαυμάσιον. Δεν υπάρχει πράγμα για το οποίο δεν υπάρχει ελπίδα ούτε που να πάρεις όρκο πως δε γίνεται ούτε τόσο παράξενο. Αρχίλοχος άρεσε σε 11 |
Φυσιολογικότητα | |
| • | Το ειθισμένον ώσπερ πεφυκός ήδη γίγνεται. Αυτό που έχει γίνει συνήθεια, αντιμετωπίζεται σαν κάτι φυσιολογικό. Αριστοτέλης άρεσε σε 69 |
| • | Δει τα μεν εικότα λέγειν, τα δ’ αμήχανα σιωπάν. Πρέπει να μιλάει κανείς για τα φυσιολογικά πράγματα και για τα απίθανα να σιωπά. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 45 |
| • | Το κατά Φύσιν ζην, ταυτό του κατ’ Αρετήν ζην. Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 45 |
Ανωτερότητα | |
| • | Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν. Όμηρος (ο Ιππόλαχος από τη Λυκία στον γιο του Γλαύκο) άρεσε σε 296 |
| • | Ερωτηθείσα υπό τινος Αττικής, «διά τι υμείς άρχετε μόναι των ανδρών αι Λάκαιναι;» «ότι», έφη, «και τίκτομεν μόναι άνδρας». [απόδοση:] ΟΙ Σπαρτιάτισσες είναι οι μόνες γυναίκες στην Ελλάδα που κυβερνάνε άντρες επειδή μόνο αυτές γεννάνε άντρες. Πλούταρχος (απάντηση από την Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα) άρεσε σε 228 |
| • | Ανίκητος εί, ω παι. H Πυθία προς Μ. Αλέξανδρο άρεσε σε 169 |
| • | Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν. Είναι βασιλικό χαρακτηριστικό να σε κατηγορούν ενώ κάνεις το σωστό. Αντισθένης (σχόλιό του όταν πληροφορήθηκε ότι ο Πλάτωνας μίλησε άσχημα γι’ αυτόν) άρεσε σε 164 |
| • | Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μιαίνεται. [Μιαίνεται=λερώνεται] Διογένης άρεσε σε 142 |
| • | Αγαθώ περί ουδενός εγγίγνεται φθόνος ούτε φόβος ούτε οργή ή μίσος. Στον καλό άνθρωπο για κανένα λόγο δεν δημιουργείται φθόνος ούτε φόβος ούτε οργή ή μίσος. Πλάτων άρεσε σε 114 |
| • | Ή καλώς ζην ή καλώς τεθνηκέναι τον ευγενή δει. Ο ευγενής πρέπει ή να ζει με αξιοπρέπεια ή να πεθαίνει με αξιοπρέπεια. Σοφοκλής άρεσε σε 63 |
| • | Ου γαρ δοκείν άριστος, αλλ’ είναι θέλει. Δεν πρέπει να φαίνεσαι άριστος, αλλά να θέλεις να είσαι. Αισχύλος άρεσε σε 47 |
| • | Φιλέει γαρ ο θεός τα υπερέχοντα πάντα κολούειν. Οι θεοί αρέσκονται να ταπεινώνουν όσους υπερέχουν. Ηρόδοτος άρεσε σε 46 |
| • | Αετός μυίας ου θηρεύει. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 40 |
| • | Αετός εν νεφέλαις. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αυτούς που είναι πολύ ισχυροί για να μπορέσεις τους πλησιάσεις ή να τους βλάψεις) άρεσε σε 26 |
| • | Θείου νου το αεί τι διαλογίζεσθαι καλόν. Ένα θείο μυαλό σκέφτεται πάντα κάτι καλό [ωραίο]. Δημόκριτος άρεσε σε 19 |
| • | Ούτω δ’ ίσχυσέ τε και μέγας ην τότε και πολύς. Έτσι επικράτησε τότε, και υπήρξε μέγας και πολύς. Αριστοφάνης (πηγή της παροιμιακής έκφρασης «μέγας και πολύς») άρεσε σε 7 |
| • | Ο αυτός λοιδορούντος αυτόν τινος ως ουκ Αθηναίον, «και μην», είπεν, «ουδεὶς εώρακε λέοντα Κορίνθιον ουδ’ Αττικόν, αλλ’ ουδὲν ήττον γενναίόν εστι το ζώον». Αντισθένης (όταν κάποιος κορόιδεψε [τον Αντισθένη] επειδή δεν ήταν Αθηναίος, είπε «κανένας δεν έχει δει λέοντα από την Κόρινθο ούτε από την Αττική, αλλά αυτό δεν κάνει το ζώο λιγότερο ισχυρό») άρεσε σε 7 |
| • | Ελέφας μυν ουχ αλίσκει. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 6 |
Σκληρότητα | |
| • | Βροτοίς πέφυκε τον πεσόντα λακτίσαι. Είναι στην ανθρώπινη φύση να κλωτσάνε αυτόν που έχει ξεπέσει. Αισχύλος άρεσε σε 92 |
| • | Ίση λεαίνης και γυναικός ωμότης. Μένανδρος άρεσε σε 43 |
| • | Άπας δε τραχύς όστις αν νέον κρατή. Είναι πάντα σκληρός όποιος είναι νέος στην εξουσία. Αισχύλος άρεσε σε 19 |
Ενόχληση | |
| • | Μη μου τους κύκλους τάραττε. Αρχιμήδης (στον Ρωμαίο που τον σκότωσε ενώ έλυνε προβλήματα κάνοντας σχέδια στην άμμο —η γνησιότητα της φράσης αμφισβητείται καθώς δεν αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς) άρεσε σε 127 |
Αποστροφή | |
| • | Στέργει γαρ ουδείς άγγελον κακών επών. Κανένας δεν αγαπάει έναν αγγελιοφόρο κακών ειδήσεων. Σοφοκλής άρεσε σε 46 |
| • | Εχθρός γαρ μοι κείνος ομώς Αΐδαο πύλησιν ος χ’ έτερον μεν κεύθη ενί φρεσίν, άλλο δε είπη. Ότι μου είναι μισητός, όσο του Άδη οι πύλες, κείνος που κρύβει άλλο στον νουν και άλλο στο χείλος έχει. Όμηρος άρεσε σε 23 |
| • | Μη πλούτον είπης. Ουχί θαυμάζω θεόν, όν χω κάκιστος ραδίως εκτήσατο. Μη μου λες εμένα για τον Πλούτο. Δεν θαυμάζω έναν θεό που ο κάθε αχρείος μπορεί εύκολα να κάνει δικό του. Ευριπίδης άρεσε σε 16 |
| • | Μισαλαζών ειμι και μισογόης και μισοψευδής και μισότυφος και μισώ παν το τοιουτώδες είδος των μιαρών ανθρώπων. Λουκιανός (Μισαλαζών=μισώ τους αλαζόνες κοκ) άρεσε σε 1 |
Αχρειότητα | |
| • | Κρείττον εις κόρακας ή εις κόλακας εμπεσείν. Οι μεν γαρ νεκρούς, οι δε ζώντας εσθίουσιν. Καλύτερα να πέσεις σε κοράκια παρά σε κόλακες. διότι τα μεν τρώνε νεκρούς, οι δε ζωντανούς. Αντισθένης άρεσε σε 263 |
| • | Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους τους αρίστους ασκέουσι. Δημόκριτος άρεσε σε 261 |
| • | Το μεν καλόν ορώ και επιδοκιμάζω, πράττω δε το κακόν. Οβίδιος (η Μήδεια…) άρεσε σε 152 |
| • | Οία η πρόθεσίς εστιν αδικείν, παρ᾿ αυτοίς ουδέ δικαία απολογία ισχύει. Όταν έχουν την πρόθεση να σε αδικήσουν, κανένα σωστό επιχείρημα δεν θα σε γλυτώσει. Αίσωπος άρεσε σε 116 |
| • | Πάντα κακοί τολμώσι. Οι κακοί τα τολμούν όλα. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 66 |
| • | Ο χρημάτων παντελών ήσσων ουκ αν ποτέ είη δίκαιος. Ο υποταγμένος σε υλικά αγαθά δεν μπορεί να είναι ποτέ δίκαιος. Δημόκριτος άρεσε σε 64 |
| • | Ο συκοφάντης εστί τοις πέλας λύκος. Ο συκοφάντης είναι λύκος για τους γύρω του. Μένανδρος άρεσε σε 51 |
| • | Ο αμαρτάνων εαυτώ αμαρτάνει. Ο αδικών εαυτόν αδικεί, εαυτόν κακόν ποιών. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 46 |
| • | Ο αδικών του αδικουμένου κακοδαιμονέστερος. Δημόκριτος άρεσε σε 34 |
| • | Εν γαρ αμίλλαις πονηραίς, αθλιώτερος ο νικήσας. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 26 |
| • | Γυψ κόρακα εγγυάται. Γύπας εγγυάται για κοράκι. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για άνευ αξίας καλές συστάσεις από παλιάνθρωπο για άλλον παλιάνθρωπο) άρεσε σε 23 |
| • | Έγνω δε φωρ τε φώρα και λύκος λύκον. Ξέρει ο κλέφτης τον κλέφτη και ο λύκος τον λύκο. Αρχαία παροιμία άρεσε σε 23 |
| • | Πολλάκι και ξύμπασα πόλις κακού ανδρός απηύρα, ός τις αλιτραίνη και ατάσθαλα μηχανάαται. Πολλές φορές μια ολόκληρη πόλη υποφέρει από έναν κακό άνθρωπο, που μηχανεύεται ατιμίες και ατασθαλίες. Ησίοδος άρεσε σε 19 |
| • | Η δε αναισχυντία εστί καταφρόνησις δόξης αισχρού ένεκα κέρδους. Αναισχυντία είναι να μη λογαριάζεις την υπόληψή σου προκειμένου να βγάλεις κέρδος. Θεόφραστος άρεσε σε 16 |
| • | Αγορά Κερκώπων. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για περιβάλλον με παλιανθρώπους και απατεώνες –οι Κέρκωπες ήταν μυθικοί ανθρωποπίθηκοι) άρεσε σε 16 |
| • | Άρχοντος µηδέν τους αρχοµένους ωφελούντος ουδὲν αθλιώτερον. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 12 |
Χυδαιότητα | |
| • | Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι. Τα γουρούνια ευχαριστιούνται περισσότερο στον βούρκο, παρά στο καθαρό νερό. Ηράκλειτος άρεσε σε 252 |
| • | Φωνή μιαρά, γέγονας κακώς, αγοραίος εί, έχεις άπαντα προς πολιτείαν ά δει. Βρώμικη φωνή, κακή ανατροφή, είσαι χυδαίος, τα έχεις όλα όσα χρειάζονται για να ασχοληθείς με την πολιτική. Αριστοφάνης άρεσε σε 88 |
| • | Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων. Τα μάτια και τα αυτιά είναι κακοί μάρτυρες για ανθρώπους που έχουν βάρβαρες ψυχές. Ηράκλειτος άρεσε σε 78 |
| • | Το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς. Το να μην μιλάς καλά [για κάποιον] δεν είναι απλά παράπτωμα, αλλά επιπλέον ποτίζει με κακό την ψυχή σου. Σωκράτης άρεσε σε 49 |
| • | Το γαρ μηδαμού κρατείν οργής απαίδευτον και ακόλαστον. Το να μη μπορείς να συγκρατείς καθόλου την οργή σου είναι ανάγωγο και χυδαίο. Πλούταρχος άρεσε σε 45 |
| • | Σιγάτε, μη αίσθωνται υμάς ενθάδε πλέοντας. Κάνετε ησυχία, μην πάρουν είδηση [οι θεοί] ότι εσείς πλέετε εδώ. Βίας ο Πριηνεύς (σε μια καταιγίδα όταν οι ασεβείς και χυδαίοι συνταξιδιώτες του ζήτησαν τη βοήθεια των θεών) άρεσε σε 31 |
| • | Έστι δ᾽ η ειρωνεία της βωμολοχίας ελευθεριώτερον· ο μεν γαρ αυτού ένεκα ποιεί το γελοίον, ο δε βωμολόχος ετέρου. Στον ελεύθερο άνθρωπο ταιριάζει πιο πολύ η ειρωνεία, όχι η χυδαιολογία: ο είρων κάνει αστείο για να διασκεδάσει ο ίδιος, ενώ ο χυδαιολόγος για να διασκεδάσει τους άλλους. Αριστοτέλης άρεσε σε 25 |
| • | Κει θέμις εστίν, νυνί γ᾽ ήδη, κει μη θέμις εστί, χεσείω. Ιεροσυλία ή μη ιεροσυλία, εγώ θέλω να χέσω. Αριστοφάνης άρεσε σε 18 |
| • | Αισχρόν την μεν ηλικίαν παρακμάσαι, μη παρακμάσαι δε την ασέλγειαν. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός άρεσε σε 18 |
| • | Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν. Είναι κάτι συνηθισμένο για του Κλαζομενίους να ασχημονούν. Αιλιανός άρεσε σε 15 |
| • | Του λαλείν αισχρά, το ακούειν ατιμότερον. Από το να λες αισχρότητες, πιο άτιμο είναι να τις ακούς. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός άρεσε σε 14 |
| • | Υς διά ρόδων. Γουρούνι στα τριαντάφυλλα Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 10 |
| • | Ονειδιζόμενος υπό τινων επί τω βαρβαρίζειν έφη· «εγώ μεν τω λόγω, υμείς δε τω τρόπω». Όταν τον κορόιδεψαν κάποιοι ότι μιλά σαν βάρβαρος, είπε: εγώ μεν [είμαι σαν βάρβαρος] στον λόγο, εσείς δε στη συμπεριφορά. |
Ανηθικότητα | |
| • | Αμαθία τε μετά σωφροσύνης ωφελιμώτερον ή δεξιότης μετά ακολασίας. Η αμάθεια (άγνοια) με σωφροσύνη είναι πιο ωφέλιμη από τη δεξιότητα (γνώση) με ανηθικότητα. Θουκυδίδης άρεσε σε 59 |
| • | Ά ποιείν αισχρόν, ταύτα νόμιζε μηδέ λέγειν είναι καλόν. Όσα είναι ντροπή να πράττεις, να θεωρείς ότι δεν πρέπει ούτε να τα λέγεις. Ισοκράτης άρεσε σε 54 |
| • | Το καλώς ζην του πολυτελώς διαφέρει: το μεν γαρ εκ σωφροσύνης και αυταρκείας και ευταξίας και κοσμιότητος και ευτελείας παραγίνεται, το δε εξ ακολασίας και τρυφής και αταξίας και ακοσμίας. Επίκτητος άρεσε σε 51 |
| • | Αισχρόν δε μηδέν πράττε, μηδέ μάνθανε. Την αισχρή πράξη ούτε να την κάνεις ούτε να τη μαθαίνεις. Μανουήλ Χρυσολωράς άρεσε σε 48 |
| • | Καλούσιν ακολασίαν το υπό των ηδονών άρχεσθαι. Αποκαλούν ακολασία το να κυριαρχείσαι από τις ηδονές. Πλάτων άρεσε σε 7 |
| • | Η δε βασίλισσα Ζωή ήτο νέα εις την αύξησιν αυτής και ηγάπα ερωτομιξίας και περιπλοκάς ανδρός. Γεώργιος Αμαρτωλός (για την αυτοκράτειρα Ζωή [1028-1050]) άρεσε σε 6 |
Εξύβριση | |
| • | Σον φίλον ει θέλεις δοκιμάσαι, ή μέθυσον ή ύβρισον. Αίσωπος άρεσε σε 117 |
| • | Τριβαλλοί τέτταρας φάλαγγας εν ταις μάχαις ποιούνται: την πρώτην των ασθενών, την εχομένην των κρατίστων, την τρίτην των ιππέων, τελευταίαν την των γυναικών, αί αυτούς εις φυγήν τρεπομονένους κωλύουσι βλασφημούσαι. Ιωάννης Στοβαίος (οι Τριβαλλοί ήταν αρχαίο Θρακική φυλή) άρεσε σε 19 |
| • | Γλώσσα βλάσφημος, διανοίας κακής έλεγχος. Πλούταρχος άρεσε σε 10 |
| • | Λοιδορείσθαι δ’ ου πρέπει άνδρας ποιητάς, ώσπερ αρτοπώλιδας. Εσείς οι ποιητές δεν πρέπει να βρίζεστε μεταξύ σας σαν φουρνάρισσες. Αριστοφάνης άρεσε σε 10 |
Πονηριά | |
| • | Γυνή πολλά ανδρός οξυτέρη προς κακοφραδμοσύνην. Η γυναίκα είναι πιο ξύπνια από τον άντρα στις πονηριές. Δημόκριτος άρεσε σε 209 |
| • | Φασί κακίστους οι πονηροί τους καλούς. Οι πονηροί κατηγορούν τους καλούς ότι είναι κάκιστοι. Μένανδρος άρεσε σε 90 |
| • | Ανδρός πονηρού φεύγε συνοδίαν αεί. Μένανδρος άρεσε σε 76 |
| • | Ανήρ πονηρός δράσσεται πράον λόγον. Έχει γαρ αυτός τους λόγους ώσπερ δόλους. [δόλοι=δολώματα] Μένανδρος άρεσε σε 75 |
| • | Όφις Έλλην ο ποικίλος. Πλούταρχος (πικρό και πολυσήμαντο σχόλιο του Πέρση χιλίαρχου Ρωξάνη, για τον Θεμιστοκλή) άρεσε σε 68 |
| • | Νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει. Μένανδρος άρεσε σε 54 |
| • | Μισώ γυναίκα, εκ πασών δε σε, ήτις πονηρά τάργ’ έχουσ’ ευ λέγεις. Μισώ τις γυναίκες, και περισσότερο απ’ όλες εσένα, που ενώ τα λες ωραία, αυτά που κάνεις είναι πονηρά. Ευριπίδης άρεσε σε 49 |
| • | Δειναί γαρ αι γυναίκες ευρίσκειν τέχνας. Οι γυναίκες είναι άφταστες στο να βρίσκουν τεχνάσματα. Ευριπίδης άρεσε σε 41 |
| • | Αλωπεκίζειν προς ετέραν αλώπεκα. Κάνει την αλεπού σε άλλη αλεπού. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 31 |
| • | Μη προς εμέ τα ποικίλα. [ποικίλα=πονηρά] Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (νεοελληνική απόδοση: όχι σε μένα αυτά) άρεσε σε 31 |
| • | Ποτί πονηρόν ου άχρηστον όπλον ά πονηρία. Απέναντι σε πονηρό άνθρωπο, η πονηριά δεν είναι άχρηστο όπλο. Επίχαρμος άρεσε σε 28 |
| • | Δολερόν μεν αεί κατά πάντα δη τρόπον πέφυκεν άνθρωπος. Ο άνθρωπος εκ φύσεως έχει δόλο, πάντα και με κάθε τρόπο. Αριστοφάνης άρεσε σε 21 |
| • | Ουδείς εκών πονηρός ουδ’ άκων μάκαρ. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 17 |
| • | Ποικιλώτερος ύδρας. Πιο πονηρός από φίδι. Αρχαία παροιμιακή φράση άρεσε σε 10 |
Απειλή | |
| • | Αι μεν βρονταί τους παίδας, αι δε απειλαί τους άφρονας καταπλήττουσι. Οι βροντές τρομάζουν τα παιδιά και οι απειλές τους ανόητους. Σωκράτης άρεσε σε 377 |
| • | Έσσετ’ ήμαρ. Θα ‘ρθει η μέρα που… Όμηρος άρεσε σε 231 |
| • | Μη απειλείν ουδενί. Γυναικώδες γαρ. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 72 |
Εμπαιγμός | |
| • | Ακούσας υπό τινος λοιδορείσθαι, «Απόντα με,» έφη, «και μαστιγούτω.» Όταν άκουσε ότι κάποιος τον κορόιδευε, «όταν λείπω, μπορούν και να με μαστιγώσουν», είπε. Αριστοτέλης άρεσε σε 398 |
| • | Μη λοιδόρει γυναίκα μηδέ νουθέτει. Μένανδρος άρεσε σε 91 |
| • | Τω δυστυχούντι μη επιγέλα. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 81 |
| • | Ατυχίαν μη ονειδίζειν, νέμεσιν αιδούμενον. Την ατυχία [του άλλου] μην την κοροϊδεύεις, φοβούμενος τη θεία δίκη. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 56 |
| • | Λοιδωρούμενος ποτε ανεχώρει. Του δ’ επιδιώκοντος ειπόντος, «τι φεύγεις;», «ότι», φησί, «του μεν κακώς λέγειν συ την εξουσίαν έχεις, του δε μη ακούειν εγώ». Αρίστιππος (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 28 |
| • | Χαβρίας ειπόντος τινός «ο φίλος σε λάθρα λοιδορεί» είπε: «μη έλεγχε αυτόν ίνα μη φανερώς αυτό μέλλη ποιείν.» Όταν κάποιος είπε στον Χαβρία «ο φίλος σου σε λοιδορεί κρυφά», είπε: «μην τον αποπάρεις για να μη αρχίσει να το κάνει φανερά.» Χαβρίας άρεσε σε 9 |
| • | Μη επιγέλα τω σκώπτοντι· απεχθής γαρ έση τοις σκωπτομένοις. Μη γελάς επιδοκιμαστικά μαζί μ’ αυτόν που κοροϊδεύει, γιατί θα γίνεις απεχθής σ’ αυτούς που κοροϊδεύει. Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 6 |
| • | Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν εστ’ επίφθονον, άλλα τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται. Να λοιδορείς τους κακούς διόλου δεν είναι άπρεπο, ίσα-ίσα τιμά τους καλούς, έτσι λεν οι μυαλωμένοι. Αριστοφάνης άρεσε σε 5 |
| • | Κωμωδός χαίνων και μη δάκνων. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αυτούς που κοροϊδεύουν χωρίς να είναι σε θέση να βλάψουν) άρεσε σε 4 |
Καχυποψία | |
| • | Γυναικί μη πίστευε, μηδ’ αν αποθάνη. Διογένης άρεσε σε 257 |
| • | Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας. Βιργίλιος άρεσε σε 136 |
| • | Λόγον παρ’ εχθρού μη ποθ’ ηγήση φίλον. Τα λόγια του εχθρού σου μην τα θεωρήσεις ποτέ φιλικά. Μένανδρος άρεσε σε 91 |
| • | Εχθροίς απιστών ούποτ’ αν πάθοις βλάβην. Το να μην εμπιστεύεσαι τους εχθρούς σου δεν θα σου προκαλέσει κανένα πρόβλημα. Μένανδρος άρεσε σε 67 |
| • | Ανδρών δε φαύλων όρκον εις ύδωρ γράφε. Μένανδρος άρεσε σε 44 |
| • | Δει τοις μεν εχθροίς και περί των πιστών απιστείν, τοις δε φίλοις και τα άπιστα πιστεύειν. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 44 |
| • | Ένεστι γαρ πως τούτο τη τυραννίδι νόσημα, τοις φίλοισι μη πεποιθέναι. Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι αρρώστια του τυραννικού καθεστώτος: να μην εμπιστεύεται ούτε τους φίλους του. Αισχύλος άρεσε σε 44 |
| • | Μη ύποπτος προς άπαντας, αλλ’ ευλαβής γίνου και ασφαλής. Μην είσαι καχύποπτος με όλους, αλλά να είσαι προσεκτικός, οπότε θα είσαι ασφαλής. Δημόκριτος άρεσε σε 40 |
| • | Επεί ουκέτι πιστά γυναιξίν. Επειδή δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι πια τις γυναίκες. Όμηρος άρεσε σε 13 |
| • | Νοείν, οράν, ξυνιέναι, στρέφειν έδραν, τεχνάζειν, κάχ’ υποτοπείσθαι, περινοείν άπαντα. [Ο Ευριπίδης έμαθε τους Αθηναίους] να σκέφτονται, να καταλαβαίνουν, να διαστρεβλώνουν, να εξαπατούν, να υποπτεύονται τα χειρότερα, να τα αμφισβητούν όλα. Αριστοφάνης άρεσε σε 3 |
Δυσπιστία | |
| • | Όρκους εγώ γυναικός εις ύδωρ γράφω. Σοφοκλής άρεσε σε 110 |
| • | Νήφε και μέμνησο απιστείν. Να παραμένεις νηφάλιος και να θυμάσαι να δυσπιστείς. Επίχαρμος άρεσε σε 92 |
| • | Λαώ μη πίστευε. Πολύτροπος έστιν όμιλος. Λαός τοι και ύδωρ και πυρ ακατάσχετα πάντα. Μην εμπιστεύεσαι τον λαό. Είναι ένα απρόβλεπτο σύνολο. Λαός, φωτιά και νερό δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Φωκυλίδης άρεσε σε 69 |
| • | Παύσαι προς με καλλωπιζόμενος. Σταμάτα να με καλοπιάνεις. Πλάτων (το λέει ο Φαίδρος στον Σωκράτη) άρεσε σε 59 |
| • | Ωτα γαρ τυγχάνει ανθρώποισι εόντα απιστότερα οφθαλμών. Οι άνθρωποι πιστεύουν λιγότερο τ’ αυτιά τους απ’ ό,τι τα μάτια τους. Ηρόδοτος άρεσε σε 50 |
| • | Ο μεν λόγος θαυμαστός, ο δε λέγων άπιστος. Πλούταρχος άρεσε σε 46 |
| • | Απιστούνται δ’ oι λάλοι καν αληθεύωσιν. Δεν πιστεύει κανείς τους φλύαρους, ακόμα κι όταν λένε την αλήθεια. Πλούταρχος άρεσε σε 41 |
| • | Μη πάσι πίστευε. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 36 |
| • | Μη πάσιν, αλλά τοις δοκίμοισι πιστεύειν. Να μη τους εμπιστεύεσαι όλους, αλλά μόνο αυτούς που είναι άξιοι της εμπιστοσύνης σου. Δημόκριτος άρεσε σε 36 |
| • | Δει των προειρημένων μνημονεύειν και μηδέν οίεσθαι τούτων λέγεσθαι γεγονός ούτω και πεπραγμένον. Αυτά που είπαμε πρέπει να τα εξιστορούμε και να μη νομίζουμε ότι επειδή τα λέμε ότι έτσι και έγιναν. Πλούταρχος (σχετικά με τις θρησκευτικές δοξασίες των Αιγυπτίων) άρεσε σε 23 |
| • | Πίστει χρήματ’ όλεσσα, πιστίη δ’ εσάωσα· γνώμη δ’ αργαλέη γίγνεται αμφοτέρων. Με την εμπιστοσύνη έχασα, με την δυσπιστία γλίτωσα· οι αποφάσεις δυσκολεύονται και από τις δύο. Θέογνις άρεσε σε 20 |
| • | Επαινούμενος, μη πάντα πίστευε. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 19 |
Περιφρόνηση | |
| • | Διά πενίαν μηδενός καταφρόνει. Να μην περιφρονείς κανέναν για τη φτώχεια του. Μένανδρος άρεσε σε 88 |
Άρνηση | |
| • | Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον. Αν μου ζητήσουν θανατηφόρο φάρμακο, σε κανέναν δεν θα δώσω. Ιπποκράτης (από τον όρκο του Ιπποκράτη) άρεσε σε 88 |
| • | Το την Πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστί ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ Β’, το 1453 (λίγο πριν την Άλωση) άρεσε σε 51 |
| • | Μισώ δωρεάν ήτις αναγκάζει με αγρυπνείν. Ανακρέων (επιστρέφοντας χρυσό τάλαντο που του είχε δώσει ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης) άρεσε σε 7 |
| • | Έως κόρακες λευκοί γένωνται. Μέχρι ν’ ασπρίσουν τα κοράκια (δηλ. ποτέ) Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 4 |
Απόρριψη | |
| • | Ανέγνων, έγνων, κατέγνων. Το διάβασα, το κατάλαβα, το απέρριψα. Ιουλιανός ο Παραβάτης (όταν διάβασε βιβλίο με χριστιανικό περιεχόμενο) άρεσε σε 236 |
| • | Ά μη προσήκει μητ’ άκουε μηθ’ όρα. Αυτά που δεν πρέπει, μήτε να τ’ ακούς μήτε να τα βλέπεις. Μένανδρος άρεσε σε 57 |
| • | Παν το ανόμοιον ακοινώνητον. Αίσωπος άρεσε σε 57 |
| • | Εχθρών άδωρα δώρα κούκ ονήσιμα. Τα δώρα των εχθρών δεν είναι πραγματικά και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Σοφοκλής άρεσε σε 38 |
| • | Βάλλε μοι Πυθαγόρου την σιωπήν και τους κυάμους τους Ορφικούς, βάλλε μοι Πλάτωνος τας Ιδέας και τας μετενσωματώσεις, βάλλε μοι Επικούρου την αθεΐαν και Αριστοτέλους την μικρολόγον πρόνοιαν και της Στοάς την οφρύν. [βάλλε μοι=μακριά από εμένα] Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός άρεσε σε 20 |
| • | Εκάς οι βέβηλοι. Μακριά οι αμύητοι, οι ασεβείς. Από το τελετουργικό των Ελευσίνιων Μυστηρίων (εντολή πριν την έναρξη των Μυστηρίων για να απομακρυνθούν οι αμύητοι που συμμετείχαν μέχρι τότε στον εορτασμό) άρεσε σε 11 |
Ελιτισμός | |
| • | Ου γαρ περί ομοίας ψυχής αγωνιώμεν έκαστοι. Δεν είναι ίσες κι όμοιες οι ψυχές για τις οποίες αγωνιούμε. Αρίστιππος (η απάντησή του όταν σε μια τρικυμία οι συνεπιβαίνοντες τον κορόιδευαν που φοβόταν) άρεσε σε 12 |
| • | Ου καλόν πεπαιδευμένον εν απαιδεύτοις διαλέγεσθαι, ώσπερ ουδέ νήφοντα εν μεθύουσιν. Δεν είναι καλό ο μορφωμένος να συναναστρέφεται με αμόρφωτους, όπως ούτε ο νηφάλιος με μεθυσμένους. Πλάτων άρεσε σε 4 |
Κριτική | |
| • | Φιλίας μεν αρχή έπαινος, έχθρας δε ψόγος. Ισοκράτης άρεσε σε 100 |
| • | Εάν ά τοις άλλοις επιτιμώμεν, αυτοί μη δρώμεν. Να μην κάνουμε αυτά για τα οποία κατηγορούμε τους άλλους. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 98 |
| • | Κρέσσον τα οικήια ελέγχειν αμαρτήματα ή τα οθνεία. Είναι προτιμότερο να εξετάζεις τα δικά σου λάθη παρά των άλλων. Δημόκριτος άρεσε σε 92 |
| • | Οι πολλοί των ανθρώπων, των μεν ιδίων αμαρτημάτων συνήγοροι γίνονται, των δε αλλοτρίων κατήγοροι. Απολλώνιος ο Τυανεύς άρεσε σε 52 |
| • | Το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς. Το να μην μιλάς καλά [για κάποιον] δεν είναι απλά παράπτωμα, αλλά επιπλέον ποτίζει με κακό την ψυχή σου. Σωκράτης άρεσε σε 49 |
| • | Θαυμάζειν δε έφη πώς παρά τοις Έλλησιν αγωνίζονται μεν οι τεχνίται, κρίνουσι δε οι μη τεχνίται. [τεχνίται=οι ειδικοί, οι γνώστες] Ανάχαρσις άρεσε σε 36 |
| • | Μένανδρος ερωτηθείς τι διαφέρουν αλλήλων Σοφοκλής και Ευριπίδης είπεν ότι Σοφοκλής μεν τέρπεσθαι ποιεί τους ανθρώπους, Ευριπίδης δε σκυθρωπάζειν τους ακροατάς. Μένανδρος άρεσε σε 21 |
| • | Ουδένα των εχθρών μωμήσομαι εσθλὸν εόντα, ουδὲ μεν αινήσω δειλόν εόντα φίλον. Δεν θα κατηγορήσω κανέναν εχθρό μου όταν είναι καλός, ούτε θα επαινέσω φίλο ενώ είναι δεν είναι καλός. Θέογνις άρεσε σε 11 |
| • | Ω τεχνικώτατε Θευθ, άλλος μεν τεκείν δυνατός τα της τέχνης, άλλος δε κρίναι, τίν’ έχει μοίραν βλάβης τε και ωφελείας τοις μέλλουσι χρήσθαι. Πολύτεχνε Θευθ, άλλος είναι αυτός που μπορεί να δημιουργεί στην τέχνη και άλλος κρίνει πόσο θα βλάψουν ή θα ωφελήσουν αυτούς που θα τη χρησιμοποιήσουν στο μέλλον. Πλάτων (ο Φαραώ Θαμούν προς τον σοφό Θευθ) άρεσε σε 8 |
Ευπιστία | |
| • | Οι αγαθοί ευαπάτητοι. Οι καλοί άνθρωποι εξαπατώνται εύκολα. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 147 |
| • | Μακαρίσαντες υμών το απειρόκακον ου ζηλούμεν το άφρον. Μακαρίσαμε την αγαθότητά [ή αθωότητα] σου αλλά δεν ζηλεύουμε τη χαζομάρα σου. Θουκυδίδης άρεσε σε 59 |
| • | Κρείττον ευήθη δοκείν ή πονηρόν είναι. Καλύτερα να θεωρείσαι αφελής παρά να είσαι παλιάνθρωπος. Δημοσθένης άρεσε σε 54 |
| • | Ος δε γυναικί πέποιθε, πέποιθ᾽ ο γε φηλήτησιν. Όποιος πίστεψε γυναίκα, πίστεψε σε απατεώνα. Ησίοδος άρεσε σε 24 |
| • | Άγγιστρον μετά της καρίδος καταπίνει. Καταπίνει το αγκίστρι μαζί με τη γαρίδα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 7 |
Εξαπάτηση | |
| • | Βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη. Με θέληση, με παραμύθια και με την τέχνη της εξαπάτησης. Μέγας Αλέξανδρος (ερωτηθείς πώς κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο σε τόσο σύντομο διάστημα) άρεσε σε 359 |
| • | Ούτις εμοί γ’ όνομα. Το όνομά μου είναι «Κανένας» Όμηρος (η γνωστή πονηριά του Οδυσσέα προς τον Κύκλωπα Πολύφημο ) άρεσε σε 102 |
| • | Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει. Άλλαξαν ακόμα και την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους Θουκυδίδης άρεσε σε 88 |
| • | Την αγοράν ωρισμένον τόπον εις το αλλήλους απατάν και πλεονεκτείν. Η αγορά είναι το μέρος που έχει οριστεί για να εξαπατά ο ένας τον άλλο και να είναι πλεονέκτης. Ανάχαρσις άρεσε σε 56 |
| • | Ράστον απάντων εστίν αυτόν εξαπατήσαι. Ό γαρ βούλεται, τούθ’ έκαστος και οίεται. Το πιο εύκολο είναι να εξαπατήσεις τον εαυτό σου, επειδή ο καθένας αυτό που θέλει, αυτό πιστεύει ότι ισχύει. Δημοσθένης άρεσε σε 50 |
| • | Χρήματα πορίζειν ευπορώτατον γυνή, άρχουσά τ’ ουκ αν εξαπατηθείη ποτέ. Αυταί γαρ εισιν εξαπατάν ειθισμέναι. Η διαχείριση είναι κάτι πολύ εύκολο για τις γυναίκες, επειδή δεν μπορούν να εξαπατηθούν ποτέ. Επειδή αυτές είναι συνηθισμένες να εξαπατούν. Αριστοφάνης άρεσε σε 3 |
| • | Ψεύδεσθαι φυλάττου· έστιν γαρ απατάν και απατάσθαι. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 2 |
| • | Μίσει τους κολακεύοντας ώσπερ τους εξαπατούντας· αμφότεροι γαρ πιστευθέντες, τους πιστεύσαντας αδικούσι. Ισοκράτης άρεσε σε 2 |
Επιτηδειότητα | |
| • | Πολλάς αν εύροις μηχανάς, γυνή γαρ εί. Μπορείς να βρεις πολλά τεχνάσματα, αφού είσαι γυναίκα. Ευριπίδης άρεσε σε 54 |
| • | Τοις επιτηδείοις συγχρώ. Να συναναστρέφεσαι τους ικανούς. Δελφικό παράγγελμα άρεσε σε 23 |
| • | Τον ήττω λόγον κρείττω ποιείν. [απόδοση:] παρουσιάζοντας το πιο αδύναμο επιχείρημα σαν το ισχυρότερο. Αριστοτέλης (ρητορικό τέχνασμα των σοφιστών, όπως ο Πρωταγόρας, που υπερηφανεύονταν ότι μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ασήμαντο στοιχείο σαν το ισχυρότερο) άρεσε σε 19 |
| • | Γραυς ανακροτήσασα πολύν κονιορτόν εγείρει. Γριά που κλάνει σηκώνει πολύ σκόνη. Αρχαιοελληνική παροιμία («επί των δι' εμπειρίαν πολλά πράγματα κινούντων») άρεσε σε 9 |
| • | Νοείν, οράν, ξυνιέναι, στρέφειν έδραν, τεχνάζειν, κάχ’ υποτοπείσθαι, περινοείν άπαντα. [Ο Ευριπίδης έμαθε τους Αθηναίους] να σκέφτονται, να καταλαβαίνουν, να διαστρεβλώνουν, να εξαπατούν, να υποπτεύονται τα χειρότερα, να τα αμφισβητούν όλα. Αριστοφάνης άρεσε σε 3 |
Σκοπιμότητα | |
| • | Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν. Η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση [και όχι τυχαία ή κατά λάθος]. Αριστοτέλης άρεσε σε 786 |
| • | Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται. Όλοι οι πόλεμοι γίνονται για την απόκτηση υλικών αγαθών. Πλάτων άρεσε σε 438 |
| • | Μηδέν χρημάτων ένεκα πράττειν. Μην κάνεις τίποτα με κίνητρο τα υλικά αγαθά. Περίανδρος (εύκολο να το λες…) άρεσε σε 54 |
| • | Βουλή πονηρά χρηστόν ουκ έχει τέλος. Η πονηρή πρόθεση δεν οδηγεί σε καλό. Μένανδρος άρεσε σε 38 |
| • | Όπου το κέρδος παρά φύσιν γαμητέον. Αντίγονος Α’ (προτρέποντας το γιο του Δημήτριο σε γάμο συμφέροντος παραφράζοντας τη φράση του Ευριπίδη «όπου το κέρδος παρά φύσιν δουλευτέον») άρεσε σε 23 |
| • | Αλλ’ εις το κέρδος παρά φύσιν δουλευτέον. Αλλά για το κέρδος πρέπει να προσπαθούμε πολύ και να συμπεριφερόμαστε σαν δούλοι αντίθετα με τη φύση μας. Ευριπίδης άρεσε σε 13 |
Δικαιολογίες | |
| • | Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα. Η σύνεση είναι το πρόσχημα του άνανδρου. Θουκυδίδης άρεσε σε 224 |
| • | Προφάσεως δείται μόνον η πονηρία. Αριστοτέλης άρεσε σε 105 |
| • | Όμφακες εισίν. Αίσωπος άρεσε σε 39 |
| • | Αντίγονος υποχωρών ποτε τοις πολεμίοις επερχομένοις, «ουκ», έφη, «φεύγειν αλλά διώκειν το συμφέρον οπίσω κείμενον». Ο Αντίγονος υποχωρώντας μπροστά στον εχθρό είπε «δεν το βάζω στα πόδια αλλά κυνηγάω το συμφέρον μου που βρίσκεται προς τα πίσω». Αντίγονος Α’ άρεσε σε 36 |
| • | Αρετής ελπίς ο θεός εστιν, ου δειλίας πρόφασις. Πλούταρχος άρεσε σε 14 |
Υπερβολές | |
| • | Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν. Φαίνεται πως η υπερβολική ελευθερία μετατρέπεται σε υπερβολική υποδούλωση. Πλάτων άρεσε σε 490 |
| • | Αι μεν ποδήρεις εσθήτες τα σώματα, αι δε υπέρμετροι περιουσίαι τας ψυχάς εμποδίζουσιν. Τα μακριά ενδύματα τα σώματα και οι υπέρμετρες περιουσίες τις ψυχές εμποδίζουν. Σωκράτης άρεσε σε 302 |
| • | Οι πέρα στέρξαντες, οίδε και πέρα μισούσι. Αυτοί που αγάπησαν υπερβολικά, αυτοί και μισούν υπερβολικά. Ανώνυμος αρχαίος τραγικός ποιητής άρεσε σε 239 |
| • | Μηδέν Άγαν. Τίποτα υπερβολικό. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 205 |
| • | Ήλιος ουκ αν υπερβήσεται μέτρα. Ακόμα και ο ήλιος δεν μπορεί να υπερβεί το μέτρο. Ηράκλειτος άρεσε σε 188 |
| • | Παν το πολύ τη φύσει πολέμιον. Οτιδήποτε υπερβολικό είναι αντίθετο στη φύση. Ιπποκράτης άρεσε σε 133 |
| • | Ούτος την άμπελον είπε τρεις φέρειν βότρυς: τον πρώτον ηδονής, τον δεύτερον μέθης, τον τρίτον αηδίας. Ανάχαρσις άρεσε σε 50 |
| • | Εις Μύνδον ελθών και θεασάμενος μεγάλας τας πύλας, μικράν δε την πόλιν, έφη, «άνδρες Μύνδιοι, κλείσατε τας πύλας, μη η πόλις υμών εξέλθη». Διογένης (Μύνδος: πόλη της Καρίας, στη Μικρά Ασία) άρεσε σε 47 |
| • | Το γαρ ηδύ, εάν πολύ, ου τι γε ηδύ. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 31 |
| • | Καλόν εν παντί το ίσον. Υπερβολή δε και έλλειψις ου μοι δοκεί. Είναι ωραίο πράγμα η ισορροπία παντού. Ενώ η υπερβολή ή η έλλειψη δεν είναι, νομίζω. Δημόκριτος άρεσε σε 31 |
| • | Φιλούσι ιατροί λέγειν τά φαύλα μείζω. Συνηθίζουν οι γιατροί να μεγαλοποιούν τα άσχημα. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 28 |
| • | Μυς εις τρώγλην μη χωρών, κολοκύνθην έφερεν. Δεν φτάνει που ο ποντικός δεν χωρούσε στην τρύπα του, έφερνε και κολοκύθα. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 19 |
| • | Τον ήττω λόγον κρείττω ποιείν. [απόδοση:] παρουσιάζοντας το πιο αδύναμο επιχείρημα σαν το ισχυρότερο. Αριστοτέλης (ρητορικό τέχνασμα των σοφιστών, όπως ο Πρωταγόρας, που υπερηφανεύονταν ότι μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ασήμαντο στοιχείο σαν το ισχυρότερο) άρεσε σε 19 |
| • | Ή Ζευς ή Χάρων. Αίσωπος (για ακραίες επιλογές – ή του ύψους ή του βάθους) άρεσε σε 11 |
| • | Όταν πίνωσιν άνθρωποι τότε πλουτούσι, διαπράττουσι, νικώσιν δίκας, ευδαιμονούσιν, ωφελούσι τους φίλους. Όταν πίνουν οι άνθρωποι τότε είναι πλούσιοι, πετυχημένοι, νικούν δίκες, ευδαιμονούν και ωφελούν τους φίλους. Αριστοφάνης άρεσε σε 2 |
| • | Παν το πλέον ανθρώπω πολέμιον. Ό,τι είναι παραπάνω [από το φυσιολογικό] είναι εχθρός του ανθρώπου. |
Θυμός | |
| • | Δύο τα εναντιώτατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν. Δυο πράγματα είναι αντίθετα στη λήψη σωστής απόφασης, η βιασύνη και η οργή. Θουκυδίδης άρεσε σε 393 |
| • | Εν οργή μήτε τι λέγειν μήτε πράσσειν. Πυθαγόρας άρεσε σε 207 |
| • | Σώφρονος ανδρός έχθραν φυλάττεσθαι και οργήν. Είναι χαρακτηριστικό μυαλωμένου ανθρώπου να μένει μακριά από έχθρα και οργή. Πλούταρχος άρεσε σε 90 |
| • | Χαλεπώτερον ηδονή μάχεσθαι ή θυμώ. Είναι πιο δύσκολο να αντιστέκεσαι στην ηδονή παρά στην επιθυμία. Ηράκλειτος άρεσε σε 77 |
| • | Θυμού κράτει. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 73 |
| • | Ότι ουδέν ήττον τα αυτά ποιήσουσι, καν συ διαρραγής. Δεν θα κάνουν τίποτα λιγότερο, ακόμα κι αν εσύ γίνεις έξαλλος. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 72 |
| • | Χόλος νόον οιδάνει. Ο θυμός φουσκώνει το μυαλό. Όμηρος άρεσε σε 70 |
| • | Αθάνατον οργήν μη φύλαττε, θνητός ων. Μένανδρος άρεσε σε 54 |
| • | Το γαρ μηδαμού κρατείν οργής απαίδευτον και ακόλαστον. Το να μη μπορείς να συγκρατείς καθόλου την οργή σου είναι ανάγωγο και χυδαίο. Πλούταρχος άρεσε σε 45 |
| • | Το της οργής πάθος μη καθομιλούμενον μηδέ θεραπευόμενον φυσική νόσος γίνεται. Απολλώνιος ο Τυανεύς άρεσε σε 45 |
| • | Μήνιν άειδε θεά Πηληιάδεω Αχιλήος. Όμηρος (η πρώτη φράση της Ιλιάδας) άρεσε σε 43 |
| • | Λοιδορούσης αυτόν ποτε Ξανθίππης της γυναικός, έπειτα εκ μετεώρου καταχεάσης ύδωρ κατ’ αυτού είπεν: «εγίγνωσκον ότι βροντώσα Ξανθίππη και βρέξει». Σωκράτης άρεσε σε 43 |
| • | Ακαίρου θυμού το κέρδος πτώσις. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 41 |
| • | Πολλά εστι του θυμού φοβερά, πολλά δε και γελοία. Πλούταρχος άρεσε σε 38 |
| • | Αιδώς γαρ οργής πλείον ωφελεί βροτούς. Η συστολή ωφελεί τους ανθρώπους περισσότερο από το θυμό. Ευριπίδης άρεσε σε 28 |
| • | Θυμός εγείρει μάχην, μάχη δε γεννά λοιδορίας, αι δε λοιδορίαι πληγάς, πληγαί δε τραύματα. Εκ δε τραυμάτων, πολλάκις θάνατος. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 28 |
| • | Μένεα πνέων. Όμηρος (σε πολλά σημεία στην Ιλιάδα) άρεσε σε 25 |
| • | Ο μαινομένοις μη συμαινόμενος ούτος μαίνεται. Κάποιος που δεν είναι οργισμένος όταν βρεθεί με οργισμένους, οργίζεται. Αρχαία παροιμία άρεσε σε 25 |
| • | Ά πάσχοντες υφ’ ετέρων οργίζεσθε, ταύτα τοις άλλοις μη ποιείτε. Ισοκράτης (προς Νικοκλέα Ιε, 61) άρεσε σε 22 |
| • | Οργής νοσούσης εισίν ιατροί λόγοι. Τα λόγια θεραπεύουν ένα μυαλό που είναι άρρωστο [ή οργισμένο]. Αισχύλος άρεσε σε 20 |
| • | Οργής ματαίας εισί αίτιοι λόγοι. Η αιτία της άδικης οργής είναι τα λόγια. Αισχύλος άρεσε σε 20 |
| • | Γυναικόφρων γαρ θυμός ανδρός ου σοφού. Το να θυμώνεις σαν γυναικούλα δεν είναι χαρακτηριστικό σοφού ανδρός. Ευριπίδης άρεσε σε 16 |
| • | Έξω γαρ οργής πας ανήρ σοφώτερος. Ευριπίδης άρεσε σε 5 |
Εκδίκηση | |
| • | Τύμμα τύμματι τίσαι. Την πληγή με πληγή την πληρώνεις. Αισχύλος άρεσε σε 183 |
| • | Οψόμεθα εις Φιλίππους. Πλούταρχος (το φάντασμα του δολοφονηθέντος Καίσαρα προς τον Βρούτο, πριν τη μάχη των Φιλίππων, το 34π.Χ) άρεσε σε 125 |
| • | Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (από τη ρητορική του κατά της αυτοκράτειρας Ευδοξίας) άρεσε σε 14 |
Μίσος | |
| • | Τίμων ο μισάνθρωπος, ερωτηθείς διατί πάντας ανθρώπους μισεί, είπε· Διότι τους μεν πονηρούς ευλόγως μισώ, τους δε λοιπούς, ότι ου μισούσι τους πονηρούς. Τίμων ο Αθηναίος, 5ος αιών π.Χ. άρεσε σε 20 |
Τιμωρία | |
| • | Ερωτηθείς τι εστι νόμος είπε: «των μεν δειλών φόβος, των δε τολμηρών κόλασις». Όταν ρωτήθηκε τι είναι νόμος, απάντησε: «ο φόβος των δειλών και η τιμωρία των τολμηρών». Σόλων άρεσε σε 82 |
| • | Το κατ’ αρχάς [κακόν] μη κολαζόμενον επί μείζον αύξεται. Αίσωπος άρεσε σε 38 |
| • | Ζευς κολαστής των άγαν υπερφρόνων. Ο Ζευς είναι τιμωρός αυτών που είναι πολύ ξιπασμένοι. Ευριπίδης (πρόκειται για παροιμία —τη χρησιμοποιεί και ο Αισχύλος στους Πέρσες) άρεσε σε 32 |
| • | Το κακώς πορισθέν κακώς όλλυται. Ό,τι αποκτάται με κακό τρόπο, χάνεται με κακό τρόπο. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 30 |
| • | Σχέτλια μεν έπαθες, ανόσια δ’ ειργάσω. Έπαθες φρικτά, αλλά έκανες απαίσια. Ευριπίδης άρεσε σε 22 |
| • | Νυν δ’ αιθέριον κίνυγμ’ ο τάλας. Και τώρα είμαι μετέωρος στον αέρα, ο ταλαίπωρος. Αισχύλος άρεσε σε 13 |
| • | Βούλευμα μεν το Δίον, Ηφαίστου δε χειρ. Η απόφαση ήταν του Δία, η υλοποίηση του Ηφαίστου. Αισχύλος (για τα δεσμά του Προμηθέα) άρεσε σε 12 |
| • | Των μεγάλων αδικημάτων μεγάλαι εισί και αι τιμωρίαι παρά των θεών. Ηρόδοτος άρεσε σε 11 |
Μετάνοια | |
| • | Μόνη σιγή μεταμέλειαν ου φέρει. Μόνο η σιωπή δεν δείχνει μεταμέλεια. Μένανδρος άρεσε σε 100 |
| • | Προβουλεύεσθαι κρείσσον προ των πράξεων ή μετανοείν. Είναι προτιμότερο να σκέφτεσαι πριν από τις πράξεις παρά να μετανοείς αργότερα. Δημόκριτος άρεσε σε 64 |
| • | Ου μετανοείν, αλλά προνοείν χρη τον άνδρα τον σοφόν. Επίχαρμος άρεσε σε 56 |
| • | Σιμωνίδης έλεγε μηδέποτε αυτώ μεταμελήσαι σιγήσαντι, φθεγξαμένω δε πολλάκις. Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 39 |
| • | Πράττε αμεταμέλητα. Περίανδρος άρεσε σε 27 |
| • | Ουκ ωνούμαι μυρίων δραχμών μεταμέλειαν. Δεν αγοράζω μεταμέλεια αξίας δέκα χιλιάδων δραχμών. Δημοσθένης (προς την εταίρα Λαΐδα που του ζήτησε αυτό το μεγάλο ποσό για τις υπηρεσίες της) άρεσε σε 9 |
Φυγή | |
| • | Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται. Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει. Μένανδρος άρεσε σε 234 |
| • | Γιγνώσκω όν φύγω μη γιγνώσκων προς όν φύγω. Ξέρω από ποιον να ξεφύγω χωρίς να ξέρω σε ποιον να πάω. Κικέρων (για το αδιέξοδο της επιλογής μεταξύ Πομπηίου και Ιουλίου Καίσαρος) άρεσε σε 97 |
| • | Αντίγονος υποχωρών ποτε τοις πολεμίοις επερχομένοις, «ουκ», έφη, «φεύγειν αλλά διώκειν το συμφέρον οπίσω κείμενον». Ο Αντίγονος υποχωρώντας μπροστά στον εχθρό είπε «δεν το βάζω στα πόδια αλλά κυνηγάω το συμφέρον μου που βρίσκεται προς τα πίσω». Αντίγονος Α’ άρεσε σε 36 |
| • | Ο αυτός χωλός ων επί παράταξιν προήγεν· ειπόντος δε τινος ότι «τοιούτος ων πώς επί παράταξιν απήεις;» είπεν: «ου γαρ φευγόντων, αλλ’ εστώτων χρεία.» Αν και κουτσός μπήκε μπροστά στην παράταξη μάχης. Όταν δε κάποιος είπε «έτσι όπως είσαι πώς πας στη μάχη;» είπε: «δεν έχουμε ανάγκη από αυτούς που τρέχουν να φύγουν [από τη μάχη] αλλά από αυτούς που μένουν.» Αγησίλαος Β’ άρεσε σε 19 |
| • | Ουκ έστι φεύγοντι φίλος και πιστός εταίρος. Γι’ αυτόν που τρέχει να ξεφύγει δεν υπάρχει ούτε φίλος ούτε πιστός σύντροφος. Θέογνις άρεσε σε 15 |
| • | Ει μεν διώκει σε βασιλεύς, φύγε· ει δε Θεός, κάθου. Βυζαντινή παροιμία (διότι ο θεός πανάγαθος, ενώ ο βασιλιάς αμείλικτος) άρεσε σε 14 |
| • | Πόλλ’ εφέλκεται φυγή κακά ξυν αυτή. Η φυγή σέρνει μαζί της πολλά προβλήματα. Ευριπίδης άρεσε σε 12 |
| • | Τριών κακών τέτευγμαι: Γραμματικής, πενίης και ουλομένης γυναικός. Των δύο εξέφυγον, ουλομένης γυναικός εκφυγείν ουκ ίσχυσα. Τρία κακά μου έτυχαν: Γραφική εργασία, φτώχεια και υστερική γυναίκα. Από τα δύο ξέφυγα, από την υστερική γυναίκα να ξεφύγω δεν τα κατάφερα. Σεκούνδος ο Σιωπηλός άρεσε σε 11 |
σελίδα 8 από 17
| «προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.
