Αναζήτηση από τμήμα της φράσης ή του ονόματος της πηγής του αφορισμού
Για αναζήτηση μη συνεχόμενων τμημάτων της φράσης, να παρεμβληθεί το σύμβολο «%»
Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν ολόκληρες λέξεις, π.χ. έρωτ%φιλία , Κωστ%παλαμ
| Βρέθηκαν 76 Γνωμικά που περιέχουν τη φράση – πλούταρχος – | |||
 |
Νεκρός ου δάκνει.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Στον αγαθό άνθρωπο για κανένα λόγο δεν γεννιέται φθόνος ούτε φόβος ούτε οργή ούτε μίσος. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Όπως όσοι βαδίζουν στον ήλιο ακολουθούνται από τη σκιά τους, έτσι κι όσοι έχουν μεγάλη δόξα, ακολουθούνται από το φθόνο. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Οψόμεθα εις Φιλίππους. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(το φάντασμα του δολοφονηθέντος Καίσαρα προς τον Βρούτο, πριν τη μάχη των Φιλίππων, το 34π.Χ) | ||
|
Πρέπει να έχουμε και φίλους και εχθρούς. Τους φίλους, για να μας θυμίζουν το καθήκον μας και τους εχθρούς, για να μας υποχρεώνουν να το κάνουμε. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Υπέρ τα εσκαμμένα πηδάς. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ίνα τω παραδείγματι φωτεινότερον ποιήσω τον λόγον… Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ες αύριον τα σπουδαία. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(φράση του Αρχία, άρχοντα της Θήβας, ενδεικτικό της αναβλητικότητάς που του στοίχισε, το ίδιο βράδυ, τη ζωή του. Από τον «Πελοπίδα») | ||
|
Όπως το έδαφος, όσο και αν είναι γόνιμο, αδυνατεί να παράγει κάτι δίχως καλλιέργεια, έτσι και ο νους του ανθρώπου: δίχως την εκπαίδευση αδυνατεί να δώσει τους αναμενόμενους καρπούς. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ανερρίφθω κύβος.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(η φράση στην λατινική της μορφή αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα) | ||
|
Των άγαν γαρ άπτεται Θεός, τα μικρά δ’ εις τύχην αφείς εά.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ο μεν λόγος θαυμαστός, ο δε λέγων άπιστος. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ηδονής δε πάσης μεν περιέχεσθαι και πάντως αλόγιστον έστι, πάσαν δε φεύγειν και πάντως αναίσθητον.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Το γαρ μηδαμού κρατείν οργής απαίδευτον και ακόλαστον.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(μέρος της συλλογής αρχαίων παροιμιακών φράσεων που αναφέρει ο Πλούταρχος) | ||
|
Ερωτηθείσα υπό τινος Αττικής, «διά τι υμείς άρχετε μόναι των ανδρών αι Λάκαιναι;» «ότι», έφη, «και τίκτομεν μόναι άνδρας».
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(απάντηση από την Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα) | ||
|
Προτρεπομένη δε τον άνδρα Λεωνίδαν εξιόντα εις Θερμοπύλας άξιον της Σπάρτης φανήναι, ηρώτα τι χρη πράττειν. Ο δε έφη, «αγαθόν γαμείν και αγαθά τίκτειν.» Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(αναφέρεται στην Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα) | ||
|
Η μοίρα οδηγεί εκείνον που την ακολουθεί και σέρνει εκείνον που αντιστέκεται. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Δεν υπάρχει πιο άγριο θηρίο από τον άνθρωπο, όταν κατέχει δύναμη ίση με τα πάθη του. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Nους ορή και νους ακούει, τάλλα δε τυφλά και κωφά. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(αναπαραγωγή και επέκταση παλαιότερου στίχου του Επίχαρμου) | ||
|
Η αγάπη, λέει ο Πλούταρχος, κάνει τα άλλα πάθη να σωπαίνουν. Είναι ο δικτάτορας μπροστά στον οποίο τα άλλα πάθη αφανίζονται. Νικολά Σαμφόρ , 1740-1794, Γάλλος συγγραφέας
| ||
|
Εύροις δ’ αν επί ων πόλεις ατειχίστους, αγραμμάτους, αβασιλεύτους, αοίκους, αχρημάτους, νομίσματος με δεομένας, απείρους θεάτρων και γυμναστηρίων. Ανιέρου δε πόλεως και αθέου, μη χρωμένης ευχαίς, μη δ’ όρκοις, μηδέ μαντείαις, μηδέ θυσίαις επ’ αγαθοίς, μη δ’ αποτροπαίς κακών ουδείς έστι, ουδ’ έσται γεγονώς θεατής.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Όπου της αιτίας απολείπει ο λόγος, εκείθεν άρχεται το απορείν.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Έκαστος εν αυτώ τα της ευθυμίας και δυσθυμίας έχει ταμιεία.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Μετ’ αγνοίας των οικείων κακών αλυπότατος βίος. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Τα μεν ράδια τους αμελούντας φεύγει, τα δε χαλεπά ταις επιμελείαις αλίσκεται.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Παντελής απάθεια μέγα και θείον. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ουδέν ατέκμαρτον, ουδέν τυφλόν.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Αδρανές άρρεν τε και θήλυ χωρίς αλλήλων. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Των παθών κρίσει και ασκήσει περιγενόμεθα.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Άσκησις άνευ φύσεως και μαθήσεως ατελές.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ουδέποτε απορία χρημάτων εγέννησεν ασωτίαν.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Όφις Έλλην ο ποικίλος. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(πικρό και πολυσήμαντο σχόλιο του Πέρση χιλίαρχου Ρωξάνη, για τον Θεμιστοκλή) | ||
|
Ποθεινόν εστι υγίεια νοσούσι καί πολεμουμένοις ειρήνη.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Υγιεία τίμιον αλλ’ ευμετάστατον.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Μέτρον βίου το καλόν, ου το του χρόνου μήκος.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Αρετής ελπίς ο θεός εστιν, ου δειλίας πρόφασις. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Δόξα σεμνόν μεν αλλ’ αβέβαιον.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ευγένεια καλόν μεν, αλλά προγόνων αγαθόν.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Μηδέν της τύχης, αλλά πάντα της ευβουλίας και της προνοίας.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Τω μεθύειν το εράν όμοιόν εστι. Ποιεί γαρ θερμούς και ιλαρούς και διακεχυμένους.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Οι πολλά βάλλοντες επιτυγχάνουσι πολλάκις. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ενθουσιασμός φως εν τη ψυχή ποιεί προς το μέλλον. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Εμπειρία εστί το των ομοειδών πλήθος. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Αλέξανδρος την Ιλιάδα αρετής εφόδιον ενόμιζε. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Μήτ’ εν ηδοναίς εκλύτους είναι μήτ’ εν ταις οργαίς εκπαθείς και θηριώδεις.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Πολλά εστι του θυμού φοβερά, πολλά δε και γελοία. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Έχει κίνδυνον η ακαιρία μέγαν. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Κάλλος περιμάχητον μεν αλλ’ ολιγοχρόνιον.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Σεμνή κατά πάντα η μουσική θεών εύρημα ούσα.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Σώφρονος ανδρός έχθραν φυλάττεσθαι και οργήν.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ου γαρ αργύρω και χρυσώ μακάριον το θείον ουδέ βρονταίς και κεραυνοίς ισχυρόν, αλλ’ επιστήμη και φρονήσει. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Πειθαρχικόν η νεότης, ηγεμονικόν το γήρας. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Τέχνας δε πάσας και ανεύρε το πυρ και σώζει. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ελλυχνίων όζειν τα ενθυμήματα.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(ο Πυθέας με αυτήν τη φράση είχε κατηγορήσει τον Δημοσθένη ότι τα επιχειρήματά του ήταν προϊόν επίπονης προπαρασκευής) | ||
|
Η πολυλογία είναι μάστιγα που συνδέεται και με άλλη, την περιέργεια, γιατί οι φλύαροι θέλουν ν’ ακούνε πολλά, για να έχουν να λένε πολλά. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Απιστούνται δ’ oι λάλοι καν αληθεύωσιν.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Το δ’ εξ ερωτικής φιλίας συνηρμοσμένον στίφος αδιάλυτον είναι και άρρηκτον, όταν οι μεν αγαπώντες τους ερωμένους, οι δ’ αισχυνόμενοι τους ερώντας εμμένωσι τοις δεινοίς υπέρ αλλήλων. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(«Πελοπίδας», σχετικά με τον Ιερό Λόχο) | ||
|
Δει δε μη τοις όμμασι γαμεί μη τοις δακτυλίοις.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός– Ηθικά 141
| ||
|
Έλληνες την του σπέρματος πρώσιν απουσίαν καλούσιν και συνουσίαν την μίξιν.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Γλώσσα βλάσφημος, διανοίας κακής έλεγχος. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ούτως άρα δεινόν μεν η απιστία προς τα θεία και περιφρόνησις αυτών, δεινή δ’ αύθις η δεισιδαιμονία, δίκην ύδατος αεί προς το ταπεινούμενον γενόμενον.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(Βίοι Παράλληλοι –Αλέξανδρος) | ||
|
Εθίζειν τους παίδας τω ταληθεί λέγειν. Το γαρ ψεύδεσθαι δουλοπρεπές και πάσιν ανθρώποις ουκ άξιον μιμείσθαι.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ουδέν ούτω πιαίνει τον ίππον ως βασιλέως οφθαλμός.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός– Περί παίδων αγωγής
(αρχαία παροιμία που σημαίνει ότι η ανάθεση της φροντίδας σε τρίτους έχει φτωχά αποτελέσματα) | ||
|
Επισκοτεί τω μεν ηλίω πολλάκις τα νέφη· τω δε λογισμώ, τα
πάθη. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ου γαρ αναιρείται το ζην ουδέ βίος απόλλυται τοις ανθρώποις, αν μη λοπάδας ιχθύων μηδ‘ ήπατα χηνών έχωσι.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Φθείρεται ο μεν κόσμος πυρί και ύδατι, ο δε των ακολάστων πλούτος έρωτι και μέθῃ. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Αι επιφανείς τύχαι, καθάπερ οι σφοδροί των ανέμων, μεγάλα ποιούσι ναυάγια.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Έοικεν η τύχη φαύλω αγωνοθέτη· πολλάκις γαρ τον μηδέν πράσσοντα στεφανοί.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Οι μεν ξένοι εν ταις οδοίς, οι δε απαίδευτοι εν τοις πράγμασι διαπλανώνται.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Δει των προειρημένων μνημονεύειν και μηδέν οίεσθαι τούτων λέγεσθαι γεγονός ούτω και πεπραγμένον.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(σχετικά με τις θρησκευτικές δοξασίες των Αιγυπτίων) | ||
|
Ουδέ Πυθαγόρας έγραψεν ουδέν ουδέ Σωκράτης ουδέ Αρκεσίλαος ούτε Καρνεάδης. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ο γε μην πόλεμος χειμάρρου δίκην πάντα σύρων και πάντα φέρων, μόνην ου δύναται παιδείαν παρελέσθαι.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Τοις μεν διά του ηλίου πορευομένοις κατ’ ανάγκην έπεται σκιά, τοις δε διά δόξης βαδίζουσιν ακολουθεί φθόνος.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ακόμα και μια σύντομη ζωή, διαρκεί πολύ. Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
| ||
|
Ούτε γαρ φιλοσόφους πωγωνοτροφίαι, ώ Κλέα, και τριβωνοφορίαι ποιούσιν ούτ’ Ισιακούς αι λινοστολίαι και ξυρήσεις.
Πλούταρχος , 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
(«Ίσις και Όσιρις» ) | ||
