| | Μάτια |
| • | Γαρίδα το μάτι του. |
| • | Έτριβε τα μάτια του. |
| • | Βγάζουν τα μάτια τους. |
| • | Δεν μου γεμίζει το μάτι. |
| • | Έχει μάτια και στον κώλο. |
| • | Του κάνει τα γλυκά μάτια. |
| • | Του ‘ριξε στάχτη στα μάτια. |
| • | Γυαλίζει το μάτι του. |
| • | Μου χτύπησε στο μάτι. |
| • | Να ‘χεις τα μάτια σου δεκατέσσερα. |
| | Όνομα |
| • | Όνομα και πράγμα. |
| • | Πίνει νερό στ’ όνομά του. |
| | Σοβαρότητα |
| • | Όχι παίζουμε! |
| • | Δεν είναι παίξε γέλασε. |
| | Ανικανοποίητο |
| • | Βράσε ρύζι. |
| • | Καλά κρασιά! |
| • | Μια χαρά και δυο τρομάρες. |
| • | Το ένα του μυρίζει και τ’ άλλο του βρωμάει. |
| | Ψυχική Διάθεση |
| • | Ξύπνησε ανάποδα. |
| | Απόλαυση της Ζωής |
| • | Ζωή και κότα. |
| | Απόψεις & Γνώμες |
| • | Κάνω το δικηγόρο του διαβόλου. |
| | Πεποιθήσεις |
| • | Μέχρι το μεδούλι. |
| | Ψευδαισθήσεις |
| • | Πλανάται πλάνην οικτράν. |
| | Καταγωγή |
| • | Είναι από μεγάλο τζάκι. |
| • | Από πού κρατάει η σκούφια του. |
| | Γέλιο |
| • | Αυγά σου καθαρίζουν; |
| • | Γελάνε και τ’ αυτιά του. |
| • | Το γέλιο τού βγήκε ξινό. |
| • | Γέλασε ο κάθε πικραμένος. |
| • | Έπεσε το γέλιο της αρκούδας. |
| • | Γέλασε το χείλι του το πικραμένο. |
| | Μυρωδιές & Αρώματα |
| • | Δεν πήρε μυρωδιά. |
| • | Φρου-φρου κι αρώματα. |
| • | Ακόμα το στόμα του γάλα μυρίζει. |
| • | Το ένα του μυρίζει και τ’ άλλο του βρωμάει. |
| | Ρούχα |
| • | Βγήκε απ’ τα ρούχα του. |
| | Εξωτερική Εμφάνιση |
| • | Στην τρίχα. |
| • | Πετσί και κόκαλο. |
| • | Μπουκιά και συχώριο. |
| • | Θεωρία επισκόπου και καρδία μυλωνά. |
| • | Χέρι κάτασπρο κι αφράτο και ποδάρι αμυγδαλάτο. |
| | Ασχήμια |
| • | Να μασάς κουκιά και να φτύνεις. |
| • | Έχεις δει τα μούτρα σου στον καθρέφτη; |
| | Υγεία |
| • | Γερός σαν το ρεπάνι. |
| | Καρδιά |
| • | Πήγε η καρδιά μου να σπάσει! |
| | Αίμα |
| • | Διψάει για αίμα. |
| • | Έβαψε τα χέρια του με αίμα. |
| | Οπτικό πεδίο |
| • | Όπως με βλέπεις και σε βλέπω. |
| • | Δεν βλέπει πέρα από τη μύτη του. |
| | Τύχη |
| • | Έχει άστρο… |
| • | Έβγαλε λαγό. |
| • | Με παπά θα κοιμήθηκε. |
| • | Έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. |
| • | Αυτουνού γεννάνε και τα κοκόρια του. |
| • | Αυτός κοιμάται κι η τύχη του δουλεύει. |
| • | Μεγάλη κωλοφαρδία / Είσαι κωλόφαρδος. |
| | Ομοιότητα |
| • | Είναι φτυστός ο… |
| • | Τον έφτυσε στο στόμα. |
| • | Ταιριάξανε τα χνώτα μας. |
| • | Μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό. |
| | Γυμνό |
| • | Εν αδαμιαία περιβολή. |
| • | Όπως τον γέννησε η μάνα του. |
| | Μαλλιά |
| • | Πόσο πάει το μαλλί; |
| • | Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του. |
| • | Μάλλιασε η γλώσσα μου να τα λέω. |
| | Ικανοποίηση |
| • | Έβγαλε λαγό. |
| • | Την έχω βρει. |
| • | Ζωή και κότα. |
| • | Όλα μέλι-γάλα. |
| • | Χαράς ευαγγέλια. |
| • | Πες τα Χρυσόστομε! |
| • | Πασάς στα Γιάννενα. |
| • | Γελάνε και τ’ αυτιά του. |
| • | Πλέει σε πελάγη ευτυχίας. |
| • | Μην το πεις ούτε του παπά. |
| • | Γελούν και τα μουστάκια του. |
| | Θαυμασμός |
| • | Έτριβε τα μάτια του. |
| • | Του βγάζω το καπέλο. |
| • | Μπουκιά και συχώριο. |
| • | Στάζει μέλι το στόμα του. |
| • | Και το κουκούτσι αμύγδαλο. |
| | Κατάπληξη |
| • | Ως εκ θαύματος. |
| • | Του ήρθε ταμπλάς. |
| • | Του ήρθε κεραμίδα. |
| • | Έμεινε στήλη άλατος. |
| • | Έπαθα την πλάκα μου. |
| • | Έπεσε από τα σύννεφα. |
| • | Έλα Χριστέ και Παναγιά! |
| • | Δεν πίστευε στ’ αυτιά του. |
| • | Έμεινε με το στόμα ανοιχτό. |
| | Έκπληξη |
| • | Ως δια μαγείας… |
| • | Βρε, σαν τα χιόνια… |
| • | Μίαν ωραίαν πρωίαν… |
| • | Στα καλά καθούμενα. |
| • | Τον έπιασε στα πράσα. |
| • | Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε. |
| | Απογοήτευση |
| • | Χέσε μέσα. |
| • | Φεσωθήκαμε. |
| • | Άνθρακες ο θησαυρός. |
| • | Γύρισε με άδεια χέρια. |
| • | Του κόπηκαν τα φτερά. |
| • | Φέξε μου και γλίστρησα. |
| • | Πολύ κακό για το τίποτα. |
| • | Για γέλια και για κλάματα. |
| • | Χαιρέτα μου τον πλάτανο. |
| • | Πάρ’ τ’ αυγό και κούρεβ’ το. |
| • | Έμεινε στα κρύα του λουτρού. |
| • | Του ‘κανε την καρδιά περιβόλι. |
| • | Έφτασε στη βρύση και νερό δεν ήπιε. |
| | Θλίψη & Πόνος |
| • | Τον τρώει το σαράκι… |
| | Άγχος & Στεναχώρια |
| • | Δεν τον χωράει ο τόπος. |
| • | Πέσαν έξω τα καράβια σου; |
| • | Κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. |
| | Απόγνωση |
| • | Τα έβαψε μαύρα. |
| • | Ζήτω που καήκαμε! |
| • | Κλάφ’ τα, Χαράλαμπε. |
| • | Παίζει το τελευταίο του χαρτί. |
| • | Είναι με την πλάτη στον τοίχο. |
| | Κλάμα & Δάκρυα |
| • | Kορόμηλο το δάκρυ. |
| • | Πνίγηκε στα δάκρυα. |
| • | Τραβάτε με κι ας κλαίω. |
| • | Είμαστε να μας κλαίν’ οι ρέγκες. |
| | Φόβος |
| • | Έχει κλάσει μαλλί. |
| • | Τα έκανε πάνω του. |
| • | Πάγωσε το αίμα του. |
| • | Μούγγα στη στρούγκα. |
| • | Για να σφίξουν οι κώλοι. |
| • | Τον πήγε τρίτη – τετάρτη. |
| • | Τον έκοψε κρύος ιδρώτας. |
| • | Πήγε η καρδιά μου να σπάσει! |
| • | Τον έπιασε τεταρταίος πυρετός. |
| • | Πήγε η καρδιά μου στην Κούλουρη! |
| • | Πήγε η καρδιά μου στην κωλοτσέπη! |
| • | Το φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνι. |
| | Ενοχή |
| • | Σαν βρεγμένη γάτα. |
| • | Τον πήρα στο λαιμό μου. |
| • | Πήρε το κρίμα στο λαιμό του. |
| • | Έχει λερωμένη τη φωλιά του. |
| • | Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου. |
| | Ντροπή |
| • | Έχουμε γίνει ρόμπες. |
| • | Δεν έχω μάτια να τον δω. |
| • | Γίναμε ρεζίλι των σκυλιών. |
| • | Δεν έχω μούτρα να τον δω. |
| • | Ν’ άνοιγε η γη να με καταπιεί. |
| • | Έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια. |
σελίδα 2 από 7
Μανώλης Παπαθανασίου 2008 – 2024
