Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Αρχαία Γνωμικά



ancient greek quotes

σελίδα 5 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»

 

Ικανοποίηση

Δόξα τω Θεώ, τω καταξιώσαντί με τοιούτον έργον επιτελέσαι. Νενίκηκά σε, Σολομών!

Ιουστινιανός
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου  (527-565)

(μετά την ολοκλήρωση της οικοδόμησης της Αγια-Σοφιάς, το 537)

άρεσε σε 36
Ευγνώμων ο μη λυπεόμενος εφ’ οίσιν ουκ έχει, αλλά χαίρων εφ’ οίσιν έχει.
Σκέφτεται σωστά αυτός που δεν λυπάται για αυτά που δεν έχει, αλλά χαίρεται για αυτά που έχει.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 16
Υποπεπώκαμεν, ω άνδρες, και καλώς ηρίσταμεν.
Ήπιαμε πολύ και καλά φάγαμε.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ταγηνισταί

άρεσε σε 15
Βους επί φάτνην.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(με την έννοια: «βολεύτηκε» ή «καλόμαθε»)

άρεσε σε 13
 

Χαρά

Αλλ’ η γαρ εκτός και παρ’ ελπίδας χαρά
έοικεν άλλη μήκος ουδέν ηδονή.
Μα η ξαφνική και ανέλπιστη χαρά...
...απ’ όλες τις χαρές έχει περίσσια γλύκα.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αντιγόνη

άρεσε σε 77
Έασον αυτόν χαίρειν.
Ασ’ τον να χαίρεται [προς το παρόν].

Αρχαιοελληνική έκφραση

άρεσε σε 25
Εκ των αέλπτων η χαρά μείζων βροτοίς.
Παίρνουν μεγάλη χαρά οι άνθρωποι από τα καλά που συμβαίνουν χωρίς να ελπίζουν.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Οιδίπους

άρεσε σε 25
 

Θαυμασμός

Κάλλιστον κόσμος, ποίημα γαρ θεού.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 207
Εν πάσι γαρ τοις φυσικοίς ενεστί τι θαυμαστόν.
Σε όλα τα πράγματα στη φύση υπάρχει κάτι άξιο θαυμασμού.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 144
Ει μη Αλέξανδρος ήμην, Διογένης αν ήμην.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

άρεσε σε 134
Εν Ελλάδι πολλά θαύματος άξια εισίν.

Στράβων
Αρχαίος Έλληνας γεωγράφος  (64 π.Χ. - 24 μ.Χ.)

άρεσε σε 48
Ου Νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς
τοιήδ’ αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν.
Αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικεν.
Δεν είναι κατηγόρια, όχι, για πλάσμα σαν κι αυτή /τόσο καιρό που σφάζουνται οι Αχαιοί κι οι Τρώες./Αλήθεια, αθάνατη θεά λες κι είναι σαν τη βλέπεις.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάς Γ’ 156

(σχόλιο των γερόντων της Τροίας, όταν είδαν την Ωραία Ελένη· το «Ου Νέμεσις» εξελίχθηκε σε παροιμιώδη φράση, δηλωτική θαυμασμού )

άρεσε σε 36
Ω Αχιλλεύ, ως μέγας ων μεγάλου κήρυκος έτυχες Ομήρου.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(«ελθών εις Ίλιον και θεασάμενος τον Αχιλλέως τάφον»)

άρεσε σε 29
Οιόμεσθα γαρ τον ευτυχούντα πάντ’ επίστασθαι καλώς.
Έχουμε την τάση να πιστεύουμε πως αυτοί που είναι πετυχημένοι τα ξέρουν όλα καλά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

άρεσε σε 14
Μάλα γαρ φιλοσόφου τούτο το πάθος, το θαυμάζειν.
Πάνω απ’ όλα το πάθος του φίλου της σοφίας είναι να απορεί.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Θεαίτητος

άρεσε σε 9
 

Κατάπληξη

Άνω ποταμών ιερών χωρούσι παγαί, και δίκα και πάντα πάλιν στρέφεται.
Οι ποταμοί προχωρούν προς τις πηγές και όλα έχουν ανατραπεί (ήρθαν τα πάνω κάτω).

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μήδεια

(προέλευση της φράσης «άνω ποταμών»)

άρεσε σε 16
 

Απογοήτευση

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν.

Λουκιανός
Σύρος συγγραφέας  (120-180 μ.Χ.)

άρεσε σε 66
Σίτου σπαρέντος κριθή έφυ.
Σιτάρι σπείραμε, κριθάρι φύτρωσε.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 38
Άλλως έδοξεν τοις θεοίς.

Βιργίλιος
Ρωμαίος ποιητής  (70-19 π.Χ.)

άρεσε σε 31
Άτακτα, αδιόρθωτα, αόρισθ’ άπαντα.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Ω τλήμον αρετή, λόγος άρ’ ήσθα.
Ταλαίπωρη αρετή, λόγια μόνο ήσουν.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

(αυτόν τον στίχο από χαμένη τραγωδία είπε ο Βρούτος αυτοκτονώντας μετά τη μάχη των Φιλίππων)

άρεσε σε 18
Και απείρων όντων των κόσμων, µηδενός εγώ κεκράτηκα.
Παρόλο που οι κόσμοι είναι άπειροι, εγώ δεν επικράτησα σε κανέναν.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(όταν «φιλοσόφου τινός ειρηκότος ήκουσεν, ότι κόσμοι άπειροί εισι», από τον Γεώργιο Αμαρτωλό)

άρεσε σε 16
Εύρηκα ό ουκ εζήτουν.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για ανεπιθύμητο εύρημα/αποτέλεσμα)

άρεσε σε 7
 

Θλίψη & Πόνος

Τέτλαθι δη, κραδίη και κύντερον άλλο ποτ’ έτλης.
Κράτα καρδιά μου, πολύ σκληρότερο έχεις βαστάξει πόνο.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια υ’ 18

άρεσε σε 205
Άχθος αρούρης.
[Άχρηστο] βάρος πάνω στη γη.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Σ’ 104

(η φράση αρχικά αφορούσε τον περίλυπο Αχιλλέα)

άρεσε σε 187
Παύροι εν πόνω πιστοί.
Λίγοι μένουν πιστοί την ώρα του πόνου.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 147
Λύπης ιατρός εστίν ανθρώποις λόγος.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 107
Παλαιά καινοίς δακρύοις ου χρη στένειν.
Μη χύνεις καινούργια δάκρυα για παλιές λύπες.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αλέξανδρος

άρεσε σε 71
Βίος γαρ όνομ’ έχει μόνον πόνος γεγώς.
Η ζωή μόνο κατά το όνομα είναι ζωή, και στην πραγματικότητα είναι πόνος.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

αποσπάσματα

άρεσε σε 43
Μόχθων δ’ ουκ άλλος ύπερθεν ή γας πατρίας στέρεσθαι.
Δεν υπάρχει χειρότερος πόνος από τη στέρηση της πατρικής γης.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μήδεια

άρεσε σε 39
Ράον παραινείν ή παθόντα καρτερείν.
Είναι πιο εύκολο να δίνεις συμβουλές [σε αυτούς που υποφέρουν] παρά να αντέχεις με καρτερία το δικό σου πόνο.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Άλκηστις

άρεσε σε 38
Τους μεν άφρονας ο χρόνος, τους δε φρονίμους ο λόγος της λύπης απαλλάττει.

Αντιφάνης
Αρχαίος Κωμωδιογράφος  (405-335 π.Χ)

άρεσε σε 33
Αγέλαστος πέτρα.
[= η πέτρα όπου κάθισε η Δήμητρα θρηνούσα την κόρη της]

Αρχαία Παροιμιακή φράση

(για πράγματα που προξενούν λύπη)

άρεσε σε 26
Ερωτηθείς διά τίνα αιτίαν οι φθονεροί πάντοτε λυπούνται έφη: «ότι ου μόνον τα ίδια αυτούς κακά λυπεί, αλλά και τα των αλλοτρίων αγαθά.»

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 8
 

Άγχος & Στεναχώρια

Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Οι ανόητοι ζουν χωρίς να είναι ευχαριστημένοι που ζουν.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 572
Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα.
Οι άνθρωποι ταράζονται όχι απ’ αυτά που συμβαίνουν, αλλά από την άποψή τους γι’ αυτά που συμβαίνουν.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 542
Καρδίαν μη εσθίειν.
Μην τρως την καρδιά σου (μη στεναχωριέσαι).

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 239
Ει βούλει άλυπον βίον ζην, τα μέλλοντα συμβαίνειν ως ήδη συμβεβηκότα λογίζου.
Αν θες να ζεις χωρίς άγχος, να αντιμετωπίζεις τα μέλλοντα να συμβούν σαν να έχουν ήδη συμβεί.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 230
Ο δίκαιος αταρακτότατος, ο δ’ άδικος πλείστης ταραχής γέμων.

Επίκουρος
Αρχαίος φιλόσοφος  (341-270 π.Χ.)

Κύριαι Δόξα, 17

άρεσε σε 170
Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον.

Θεμιστοκλής
Αθηναίος πολιτικός & στρατιωτικός  (525-461 π.Χ.)

(ενδεχομένως δεν επρόκειτο για φθόνο αλλά για αγωνία για τις μελλοντικές προθέσεις των Περσών)

άρεσε σε 37
Το πολλά πράττειν πολλάς και λύπας έχει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 29
Μη επί παντί λυπού.
Μη στεναχωριέσαι για όλα.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 26
Βίων ερωτηθείς ποτε τις μάλλον αγωνιά, έφη, «ο τα μέγιστα βουλόμενος ευημερείν.»

Βίων ο Βορυσθενίτης
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (~325-255 π.Χ.)

άρεσε σε 8
 

Απόγνωση

Γυνή τι δράσω; Πώς μόνη σωθήσομαι, ανάδελφος, απάτωρ, άφιλος;
Τι να κάνω η γυναίκα; Πώς να σωθώ όντας μόνη, χωρίς αδερφό, χωρίς πατέρα, χωρίς φίλους;

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ορέστης

άρεσε σε 25
Τι μοι ζην κέρδος; Ούτε μοι πατρίς ούτ’ οίκος έστιν ούτ’ αποστροφή κακών.
Ποιο το όφελος που ζω; Δεν έχω ούτε πατρίδα ούτε σπίτι ούτε τρόπο να αποφύγω τις συμφορές.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μήδεια

άρεσε σε 24
Ω φρίξον, ήλιε! ω στέναξον, γη! Εάλω η Πόλις, ημάς δε του πολεμείν παρήλθεν η ώρα.

Γεώργιος Φραντζής
Βυζαντινός ιστορικός  (1401-1478)

άρεσε σε 16
 

Κλάμα & Δάκρυα

Όμοια πόρνη δάκρυα και ρήτωρ έχει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 172
Δάκρυα, τα προοίμια της τέχνης.

Λουκιανός
Σύρος συγγραφέας  (120-180 μ.Χ.)

(από το «Ενύπνιον 1.6», για τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς ασχολούμενος με την τέχνη)

άρεσε σε 60
Μεγαρέων δάκρυα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για ψεύτικα δάκρυα, επειδή στα Μέγαρα καλλιεργούσαν πολλά κρεμμύδια).

άρεσε σε 40
Δακρυόεν γελάσασα.
Γελώντας μέσα από τα δάκρυά της (η Ανδρομάχη).

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα ΣΤ’

άρεσε σε 25
Λέκτρα δ’ ανδρών πόθω πίμπλαται δακρύμασιν.
Και τα κρεβάτια είναι γεμάτα δάκρυα από τον πόθο των ανδρών [που λείπουν στον πόλεμο].

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσαι

άρεσε σε 8
 

Φόβος

Βλαξ άνθρωπος επί παντί λόγω επτοήσθαι φιλεί.
Ο βλάκας θέλει να πτοείται με το παραμικρό.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 447
Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός.
Ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 252
Βέλτιον θανείν άπαξ ή διά βίου τρέμειν.
Καλύτερα να πεθάνεις μια φορά παρά να τρέμεις από το φόβο σου μια ζωή.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 242
Ποθητός είναι μάλλον ή φοβερός κατά βίον προαιρού. Ον πάντες φοβούνται, πάντας φοβείται.
Διάλεξε να είσαι αγαπητός παρά να σε φοβούνται. Αυτός που τον φοβούνται όλοι, τους φοβάται όλους.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 222
Βίος βίου δεόμενος ουκ έστιν βίος.
Η ζωή που φοβάται τη ζωή δεν είναι ζωή.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 221
Ουδείς γαρ ον φοβείται φιλεί.
Κανένας δεν αγαπάει αυτόν που φοβάται.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ρητορική 2

άρεσε σε 182
Ο πολλοίς φοβερός ών, πολλούς φοβείται.
Αυτός που προκαλεί φόβο σε πολλούς, φοβάται πολλούς.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 105
Mόνον ευδαίμονα, έφη τον ελεύθερον, εκείνον νομίζω τον μήτε ελπίζοντά τι μήτε δεδιότα.
Ο μόνος ευτυχισμένος είπε [ο Δημώναξ] θεωρώ ότι είναι ο ελεύθερος, εκείνος που ούτε ελπίζει ούτε φοβάται κάτι.

Δημώναξ
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (2ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 92
Φόβος μνήμην εκπλήσσει, τέχνη δε άνευ άλκης ουδέν ωφελεί.
Ο φόβος ακυρώνει τη μνήμη, και η γνώση χωρίς θάρρος δεν ωφελεί σε τίποτα.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 91
Μέμνησο μη σε νικάτω φόβος τας φρένας.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Ευμενίδες

άρεσε σε 53
Έσθ’ όπου το δεινόν εύ.
Υπάρχουν περιπτώσεις που ο φόβος είναι καλό πράγμα.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Ευμενίδες

άρεσε σε 45
Ανήρ δεδμημένος ούτε τι ειπείν ούθ έρξαι δύναται, γλώσσα δε δέδεται.
Ο άνθρωπος που η φτώχεια τσάκισε, αυτός δεν μπορεί να μιλήσει ούτε να κάνει τίποτα, του ‘ναι δεμένη η γλώσσα.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

Ελεγείαι Α 178

άρεσε σε 37
Φόβος κολακείην μεν εργάζεται, εύνοιαν δε ουκ έχει.
Ο φοβισμένος μεταχειρίζεται την κολακεία, αλλά δεν εξασφαλίζει την εύνοια.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 30
Δια δύο προφάσεις των αδικημάτων άνθρωποι απέχονται: ή δια φόβον ή δι’ αισχύνην.
Για δυο λόγους οι άνθρωποι αποφεύγουν τα αδικήματα: από φόβο ή από ντροπή.

Υπερείδης
Αρχαίος Αθηναίος πολιτικός  (389-322 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Αδεές δέος.
Φόβος χωρίς φόβο.

Αρχαία Παροιμιακή φράση

(για αδικαιολόγητο φόβο)

άρεσε σε 28
Ου γαρ περί ομοίας ψυχής αγωνιώμεν έκαστοι.
Δεν είναι ίσες κι όμοιες οι ψυχές για τις οποίες αγωνιούμε.

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

(η απάντησή του όταν σε μια τρικυμία οι συνεπιβαίνοντες τον κορόιδευαν που φοβόταν)

άρεσε σε 8
Εγκέχοδα· κάλει θεόν.
Χέστηκα [από τον φόβο μου]. Κάνε επίκληση στον θεό.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Βάτραχοι

άρεσε σε 7
 

Ενοχή

Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
Αυτή η σιωπή σου είναι ομολογία.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιφιγένεια εν Αυλίδι

άρεσε σε 36
 

Ντροπή

Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.
Με τους κακούς η συστολή δεν ωφελεί σε τίποτα. Επειδή η σιωπή είναι σύμμαχος αυτού που μιλάει.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

άρεσε σε 139
Άμα δε το χιτώνι εκδυομένω εκδύεται και την αιδώ γυνή.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 139
Αιδώς του κάλλους ακρόπολις.
Η σεμνότητα είναι το κάστρο της ομορφιάς.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 137
Πας ερυθριών χρηστός είναι μοι δοκεί.
Κάποιος που κοκκινίζει [από ντροπή] μου φαίνεται πως είναι καλός άνθρωπος.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 133
Εμοί μεν όνειδος η πατρίς, συ δε τη πατρίδι.
Για εμένα είναι ντροπή η πατρίδα μου, ενώ εσύ είσαι ντροπή για την πατρίδα σου.

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

(απαντώντας σε κάποιον που τον ειρωνεύτηκε για τη σκυθική του καταγωγή)

άρεσε σε 119
Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
Η δουλειά δεν είναι ντροπή και ντροπή είναι η τεμπελιά.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -311

άρεσε σε 89
Αιδώς σωφροσύνης πλείστον μετέχει.
Η συστολή είναι σημαντικό στοιχείο της σωφροσύνης.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 78
Αιδού σαυτόν, και άλλον ουκ αισχυνθήση.
Να ντρέπεσαι τον εαυτό σου και δεν θα ντραπείς κανέναν άλλον.

Θεόφραστος
Αρχαίος φιλόσοφος, συνεχιστής του Αριστοτέλη  (372-287 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Αιδώς δ’ ουκ αγαθή κεχρημένω ανδρί παρείναι.
Η ντροπαλότητα δεν ταιριάζει σ’ αυτόν που βρίσκεται σε ανάγκη.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια τ’ 351

άρεσε σε 52
Αιδώς, Αργείοι.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Ε’ 787, Θ:228, Ο:502

άρεσε σε 46
Νικάν άδοξον, ηττάσθαι όνειδος.
Η νίκη δεν θα φέρει δόξα, η ήττα θα είναι μεγάλη ντροπή.

Κλεομένης, Βασιλιάς της Σπάρτης

(το 380 π.X., όταν είδε ότι θα μάχονταν εναντίον γυναικών στο Άργος)

άρεσε σε 35
Ένθα δέος, ενταύθα και αιδώς.

Επίχαρμος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κω  (530-440 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Σιγάτε, μη αίσθωνται υμάς ενθάδε πλέοντας.
Κάνετε ησυχία, μην πάρουν είδηση [οι θεοί] ότι εσείς πλέετε εδώ.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

(σε μια καταιγίδα όταν οι ασεβείς και χυδαίοι συνταξιδιώτες του ζήτησαν τη βοήθεια των θεών)

άρεσε σε 29
Αιδώς γαρ οργής πλείον ωφελεί βροτούς.
Η συστολή ωφελεί τους ανθρώπους περισσότερο από το θυμό.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τημενίδαι

άρεσε σε 25
Όπερ μάλιστα την αρετήν συνέχει, το αιδείσθαι.
Εκείνο που περισσότερο από όλα είναι η συνεκτική δύναμη της αρετής είναι η αιδώς.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 20
Κακή γαρ αιδώς ένθα ταναιδές κρατεί.
Είναι κακή η αιδημοσύνη εκεί όπου επικρατεί η αναίδεια.

Δίφιλος ο Σίφνιος
Επικός ποιητής από τη Σίφνο  (7ος (;) π.Χ. αι)

άρεσε σε 15
Γλαυκοίσιν οφθαλμοίσιν αιδώς ουκ ένι.
Στα γαλάζια μάτια δεν υπάρχει συστολή.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

σελίδα 5 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»


Συστήνουμε:

Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.









Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024






Σχετικό Γνωμικό
Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.
Γκαίτε


Google

ancient Greece