Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
Ήταν ο ιδρυτής της Κυρηναϊκής Σχολής ή Ηδονιστικής Σχολής (435 – 355 π.Χ.).
Στον πυρήνα της διδασκαλίας του ήταν η ηδονή που την καθοδηγεί η σύνεση και την εξευγενίζει η παιδεία.
| Αριθμός Αφορισμών: 19 | Αναγνώσεις: 21,277 |
Αρχαία Γνωμικά
| Ούτε δια τούτου ούτε άνευ τούτου. Ούτε γι’ αυτό ούτε χωρίς αυτό. (απάντηση στην ερώτηση αν «ο έρως ένεκα τής συνουσίας γίγνεται») άρεσε σε 241 |
| Κρατεί ηδονής ουχ’ ο απεχόμενος, άλλ’ ο χρώμενος μεν, μη προεκφερόμενος δε. Εγκρατής στις απολαύσεις δεν είναι ο απέχων, αλλά αυτός που τις γεύεται χωρίς να παρεκτρέπεται. άρεσε σε 116 |
| Ερωτηθείς ποτε τι πλέον έχουσιν οι φιλόσοφοι, έφη, «Εάν πάντες οι νόμοι αναιρεθώσιν, ομοίως βιώσομεν». Ερωτηθείς τι παραπάνω έχουν οι φιλόσοφοι, είπε «αν καταργηθούν όλοι οι νόμοι θα ζούμε με τον ίδιο τρόπο». άρεσε σε 36 |
| Λοιδωρούμενος ποτε ανεχώρει. Του δ’ επιδιώκοντος ειπόντος, «τι φεύγεις;», «ότι», φησί, «του μεν κακώς λέγειν συ την εξουσίαν έχεις, του δε μη ακούειν εγώ». (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 25 |
| Αρίστιππος παρά των μαθητών λαμβάνειν έφασκε μισθόν, ουχ όπως τον βίον επανορθώση, αλλ’ όπως εκείνοι μάθωσιν εις τα καλά δαπανάν. Έλεγε ο Αρίστιππος ότι έπαιρνε δίδακτρα από τους μαθητές του όχι για να φτιάξει τη ζωή του, αλλά για να μάθουν εκείνοι να δαπανούν για τα καλά πράγματα. άρεσε σε 19 |
| Αρίστιππος ο Κυρηναϊκός φιλόσοφος, παρακελεύετο τοις νέοις τοιαύτα εφόδια κτάσθαι, άτινα αυτοίς και ναυαγήσασι συνεκκολυμβήσει. Ο Αρίστιππος ο Κυρηναίος συμβούλευε τους νέους να αποκτούν εφόδια για τη ζωή τέτοια που αν ναυαγούσαν να τους βοηθούσαν να κολυμπήσουν. άρεσε σε 17 |
| Εισιών ποτε εις εταίρας οικίαν και των συν αυτώ μειρακίων τινός ερυθριάσαντος, «Ού το εισελθείν» έφη, «χαλεπόν, αλλά το μη δύνασθαι εξελθείν.» άρεσε σε 11 |
| [Αρίστιππος] έφη δειν εθίζειν από ολίγων ζην, ίνα μηδέν αισχρόν χρημάτων ένεκεν πράττωμεν. Ο Αρίστιππος είπε ότι πρέπει ο άνθρωπος να συνηθίζει να ζει με λίγα, για να μην κάνει κάτι αισχρό για υλικά αγαθά. άρεσε σε 11 |
| Ου γαρ περί ομοίας ψυχής αγωνιώμεν έκαστοι. Δεν είναι ίσες κι όμοιες οι ψυχές για τις οποίες αγωνιούμε. (η απάντησή του όταν σε μια τρικυμία οι συνεπιβαίνοντες τον κορόιδευαν που φοβόταν) άρεσε σε 8 |
| Τους των εγκυκλίων παιδευμάτων μετασχόντας, φιλοσοφίας δε απολειφθέντας ομοίους έλεγεν είναι τοις της Πηνελόπης μνηστήρσι· και γαρ εκείνους Μελανθώ μεν και Πολυδώραν και τας άλλας θεραπαίνας έχειν, πάντα δε μάλλον ή αυτήν την δέσποιναν δύνασθαι γήμαι. Αυτοί που παίρνουν γενική μόρφωση και αγνοούν τη φιλοσοφία είναι σαν τους μνηστήρες της Πηνελόπης που πηδούσαν την Μελανθώ, την Πολυδώρα και τις άλλες υπηρέτριες αλλά δεν μπορούσαν να έχουν την κυρία τους. άρεσε σε 8 |
| Και συ, είπερ ήδεις ανθρώποις ομιλείν, ουκ αν λάχανα έπλυνες. Και συ αν ήξερες να μιλάς καλά στους ανθρώπους δεν θα χρειαζόταν να πλένεις λάχανα. (απαντώντας στον Διογένης που του είχε είπε πως αν ήξερε να πλένει λάχανα δεν θα χρειαζόταν να κολακεύει τον τύραννο Διονύσιο) άρεσε σε 8 |
| Ουδέ τω Πάριδι συνήνεγκε μίαν προκρίναι. Ούτε στον Πάρι συνέφερε να διαλέξει μόνο μία. (όταν του προσφέρθηκε να διαλέξει από 3 εταίρες και πήρε και τις τρεις) άρεσε σε 6 |
| Ερωτηθείς υπό Διονυσίου διά τι οι μεν φιλόσοφοι επί τας των πλουσίων θύρας έρχονται, οι δε πλούσιοι επί τας των φιλοσόφων ουκέτι, έφη, « Ότι οι μεν ίσασιν ών δέονται, οι δ' ουκ ίσασιν.» Όταν ρωτήθηκε από τον τύραννο Διονύσιο γιατί οι μεν φιλόσοφοι θέλουν να κάνουν παρέα με τους πλούσιους, οι δε πλούσιοι με τους φιλόσοφους είπε «διότι οι μεν ξέρουν τι χρειάζονται και οι άλλοι δεν ξέρουν.» άρεσε σε 5 |
| Αργύριον είπε παρά των γνωρίμων λαμβάνειν, ουχίν’ αυτός χρώτο, αλλ’ ίν’ εκείνοι ειδείεν εις τίνα δει χρήσθαι τοις αργυρίοις. Είπε [ο Αρίστιππος] ότι παίρνει λεφτά από τους γνωστούς όχι για δική του χρήση, αλλά για να μαθαίνουν εκείνοι πώς πρέπει να χρησιμοποιούν τα λεφτά. άρεσε σε 4 |
| Ονειδιζόμενός ποτε ότι δίκην έχων εμισθώσατο ρήτορα, «και γαρ,» έφη, «όταν δείπνον έχω, μάγειρον μισθούμαι.» άρεσε σε 3 |
| Αλλά προς Σωκράτην μεν ήλθον παιδείας ένεκεν, προς δε Διονύσιον παιδιάς. |
| Ειπόντος τινός ως αεί τους φιλοσόφους βλέποι παρά ταίς των πλουσίων θύραις, «και γαρ οι ιατροί» φησί, «παρά ταις των νοσούντων· αλλ’ ου παρά τούτό τις αν έλοιτο νοσείν ή ιατρεύειν». Όταν κάποιος του είπε ότι βλέπει πάντα τους φιλοσόφους στα σπίτια των πλουσίων, απάντησε ότι και οι γιατροί πάνε στα σπίτια των ασθενών, αλλά για αυτό δεν μπορείς να κατηγορήσεις ούτε τους ασθενείς ούτε τους γιατρούς. |
Αφορισμοί
| Και τα ψάρια και το κρασί δεν μ’ αγαπάνε, αλλά εγώ τα απολαμβάνω. (εξηγώντας γιατί δεν τον πειράζει που η περιώνυμη εταίρα Λαΐς δεν τον αγαπάει) άρεσε σε 239 |
| Η τέχνη της ζωής έγκειται στο να αρπάζεις τις απολαύσεις καθώς περνούν δίπλα σου. Όμως, οι πιο έντονες απολαύσεις δεν είναι πνευματικές ούτε πάντα ηθικές. άρεσε σε 94 |
