Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Γιάννης Ρίτσος


Γιάννης Ρίτσος βιογραφικό
Γιάννης Ρίτσος, 1909-1990
Έλληνας ποιητής

Αριθμός Αφορισμών: 55Αναγνώσεις: 287,016

Αφορισμοί

Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του.


άρεσε σε 1090
Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει.


άρεσε σε 255
Γιατί τάχα αμαρτία η συμφωνία με την επιθυμία μας;

(«Ο Γέροντας με τους Χαρταϊτούς»)


άρεσε σε 218

Στίχοι

Αν δεν μπορέσω να το δεις κι εσύ, μοιάζει σα να μη το ’χω…

(«Μονόχορδα»)


άρεσε σε 616
Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, ―εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο,
Να τη, πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου.


άρεσε σε 512
Τι όμορφη που είσαι. Με τρομάζει η ομορφιά σου.
Σε πεινάω. Σε διψάω.
Σου δέομαι: Κρύψου, γίνε αόρατη για όλους, ορατή μόνο σ᾿ εμένα.

(από το «Σάρκινο λόγο του Γιάννη Ρίτσου»)


άρεσε σε 507
Κάποτε θ’ ανταμώσουμε στους λόφους του ήλιου. Μην ξεχνάς.
Περπάτα.


άρεσε σε 338
Να είμαστε έτοιμοι
κάθε ώρα είναι η δική μας ώρα.


άρεσε σε 293
Εμείς δεν ξέρουμε τι είναι η ομίχλη.
Εμείς που λες όλα τα φτιάχνουμε στο φως.

«Γειτονιές του Κόσμου»


άρεσε σε 249
Γέλα, καρδιά μου, γέλα. Βρες χρόνο να γελάς, αυτό είναι η μουσική της ψυχής.


άρεσε σε 211
Πώς γίνεται οι άλλοι να ορίζουν λίγο-λίγο τη μοίρα μας, να μας την επιβάλλουν κι εμείς να το δεχόμαστε;


άρεσε σε 208
Να λείπεις –δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλα εκείνα
που γι’ αυτά έχεις λείψει,
θα ‘σαι για πάντα
μέσα σ’ όλο τον κόσμο.

«Γειτονιές του Κόσμου»


άρεσε σε 201
Έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει.


άρεσε σε 186
Ο δρόμος ο πιο μακρινός είναι ο πιο κοντινός στην καρδιά του Θεού.

(από τη «Ρωμιοσύνη»)


άρεσε σε 177
Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησέ με νάρθω μαζί σου.

(«Η Σονάτα του Σεληνόφωτος»)


άρεσε σε 177
Μάθε ν’ αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη.


άρεσε σε 175
Πολλοί στίχοι είναι σαν πόρτες,
πόρτες κλειστές σ’ ερημωμένα σπίτια.


άρεσε σε 173
Αυτά που χάθηκαν, αυτά που δεν ήρθαν μην τα κλαις.
Αυτά που τα ‘χες και δεν τα ‘δωσες κλάφ’ τα.


άρεσε σε 171
Δε χρειάζεται να θυμηθείς.
Tο ξέρουμε.


άρεσε σε 155
Πιστεύω πως η πρώτη δικαιοσύνη είναι η σωστή διανομή τού ψωμιού…

«Η γέφυρα»


άρεσε σε 150
Αν άφεση δεν είναι η ποίηση, –ψιθύρισε μόνος του– τότε, από πουθενά μην περιμένουμε έλεος.

(από το ποίημα «Ο χώρος του ποιητή», συλλογή «Δώδεκα ποιήματα για τον Καβάφη»)


άρεσε σε 122
Κανένας δεν έχει δικαίωμα να εξουσιάζει τα μάτια μου, το στόμα μου, τα χέρια μου, τούτα τα πόδια μου που πατάνε τη γης.


άρεσε σε 111
Για να φτάσεις να πεις την αλήθεια, θα πρέπει –λέει– να μην περιμένεις πια τίποτα.


άρεσε σε 110
Κάποτε, από μια σύμπτωση, βρίσκουν οι λέξεις
Το άλλο νόημά τους.


άρεσε σε 106
Αυτό που κρύβουμε είναι αυτό που πιότερο μας φανερώνει.


άρεσε σε 103
Άξιζε να υπάρξουμε, για να συναντηθούμε..


άρεσε σε 97
Όλη τη μέρα οι σκοτωμένοι λιάζονται ανάσκελα στον ήλιο.

(«Ρωμιοσύνη»)


άρεσε σε 88
Αρκεί. Μονάχοι μας φθειρόμαστε πιότερο απ’ όσο μας φθείρουν τα γεγονότα κι ο χρόνος.


άρεσε σε 88
Λείπουν ακόμη και τα λόγια.
Όλα τ’ αφήσαμε στη μέση, όλα τ’ αφήσαμε στην τύχη.
Κι έγιναν χωρίς εμάς.


άρεσε σε 84
Με την ελπίδα μιας στιγμής, μας χρέωσαν όλο το μέλλον.

(«Μονόχορδα»)


άρεσε σε 84
Μου χρειάζεται πριν απ’ το θάνατό μου μια ύστατη γνώση,
η γνώση τού θανάτου μου, για να μπορέσω να πεθάνω.

(«Αποχαιρετισμός»)


άρεσε σε 83
Άλλα του πήραν, άλλα τα ‘δωσε. Απ’ τις απώλειες
Θησαυρίζει τώρα.

(«Μονόχορδα»)


άρεσε σε 80
Η νύχτα πάντα πίσω απ’ τις σελίδες μου. Γι αυτό
Και λάμπουνε τόσο πολύ τα γράμματά μου.


άρεσε σε 69
Είναι καλό το φεγγάρι, –δε θα φαίνεται που άσπρισαν τα μαλλιά μου.
Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου.
Δε θα καταλάβεις.


άρεσε σε 69
Η κάθε λέξη είναι μια έξοδος
για μια συνάντηση πολλές φορές ματαιωμένη
και τότε είναι μια λέξη αληθινή, που επιμένει στη συνάντηση.

Το νόημα της απλότητας, «Παρενθέσεις»


άρεσε σε 68
Μονάχα το χαμόγελό σου
ένας ρόδινος κρίκος να πιαστώ.
Κράτησέ με.

(από τη συλλογή Πρωϊνό άστρο -1955- αφιερωμένη στη νεογέννητη κόρη του Έρη)


άρεσε σε 67
Βαθύ, βαθύ το δάσος της γεροντικής ερήμωσης.

«Κυκλική Δόξα»


άρεσε σε 65
Έχεις να κάνεις πολύ δρόμο, κοριτσάκι,
κ’ έχεις δυο πεδιλάκια μόνο από ουρανό.
Κοιμήσου.

(από τη συλλογή Πρωϊνό άστρο,1955 —αφιερωμένη στη νεογέννητη κόρη του Έρη)


άρεσε σε 63
Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, κι η ομορφιά του ανθρώπου.

(«Ελένη»)


άρεσε σε 58
Και να δεις, ο Θεός θα μας αγαπήσει,
θα μας βάλει να κάτσουμε στα πόδια του και θα χαμογελάει γλυκά
καθώς εμείς θα στολίζουμε τα μακριά, τα μακριά μουστάκια του με μαργαρίτες.


άρεσε σε 51
Αν δεν υπήρχε ο θάνατος ποιος γλύπτης, ποιος ποιητής θα δούλευε για την αθανασία;

(«Μονόχορδα»)


άρεσε σε 51
Και να, αδελφέ μου, που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα-ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα ― δε χρειάζονται περισσότερα.

(από το «Καπνισμένο τσουκάλι»)


άρεσε σε 50
Μια κίνηση του τρυφερού χεριού σου
έσβησε μεμιάς όλο το μαύρο.


άρεσε σε 46
Εκείνος άκουγε την πεταλούδα που γυρνούσε στο ποτήρι του ψυχοσάββατου
και την κόρη του ψαρά που άλεθε στο μύλο του καφέ την ησυχία.

(«Απουσία»)


άρεσε σε 43
Καλό προσωπείο, σε δύσκολους καιρούς, ο μύθος.

(«Μονόχορδα»)


άρεσε σε 42
Τα μαλλιά μου δε θέλω να τα κόψω,
–εδώ πάνω συχνά σεργιάνισε το χέρι σου.


άρεσε σε 40
Άνεμε, που με γύμνωσες, μου ‘γινες το μοναδικό μου ρούχο.

(«Μονόχορδα»)


άρεσε σε 38
Δε μας εξευτελίζουν οι μικρές ανάγκες μας,
Αυτές μας σώζουν μάλιστα, μας δίνουν
ένα έδαφος πάλι να πατήσουμε, να μείνουμε όρθιοι, να δουλέψουμε,
κ' η γνώση τους κ' η αποδοχή τους είναι η νέα αδελφοσύνη μας,
είναι η αρχή της βαθειάς ελευθερίας μας.

(«Η Γέφυρα»)


άρεσε σε 37
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακά σκουριά δεν πιάνει.


άρεσε σε 27
Ένα κορίτσι τού κούμπωνε αργά το σακάκι του
– αυτός κοιτούσε αλλού χαμογελώντας τη μεγάλη απόσταση.

(«Απουσία»)


άρεσε σε 22
Η αρετή μας
είναι η αμοιβαία μας χρησιμότητα.


άρεσε σε 21
Με πέτρες λιθοβολισμών το ‘στησα ετούτο το μνημείο.


άρεσε σε 20
Αλήθεια, τι πήρες; τι έδωσες;
Δεν έχεις καιρό να λογαριάσεις.
Την πρώτη και την τελευταία σου λέξη την είπαν ο έρωτας και η επανάσταση.
Όλη σου τη σιωπή την είπε η ποίηση.

(«Στο νοσοκομείο» από τη συλλογή Τα αρνητικά της σιωπής)


άρεσε σε 18
Η μοναξιά παραμονεύει πριν απ’ την ευθύνη και μετά την ευθύνη·
η πρόωρη δόξα είναι η ευθύνη η πιο αβάσταχτη.

(«Σινάγια», Η αρχιτεκτονική των δέντρων, 1958)


άρεσε σε 10
Όλο να προσέχεις, να προσέχεις, μην πέσουν, μην πέσεις. Δεν αντέχω.
Άφησε με να έρθω μαζί σου…

(«Η σονάτα του σεληνόφωτος Νο6»)


άρεσε σε 10

Παρόμοιες Πηγές Γνωμικών





Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024





Παρόμοιες πηγές

 Οδυσσέας Ελύτης

 Γιώργος Σεφέρης

 Καβάφης

 Κώστας Βάρναλης

 Κωστής Παλαμάς

 Εγγονόπουλος

 Ντ.Χριστιανόπουλος

 Μ. Αναγνωστάκης

 Νίκος Καρούζος

 Γεώργιος Δροσίνης

 Νίκος Καββαδίας

 Καρυωτάκης

 Ανδ. Εμπειρίκος

 Κώστας Ουράνης

 Τάσος Λειβαδίτης

 Τίτος Πατρίκιος

 Τάκης Σινόπουλος

 Κώστας Μόντης

 Κική Δημουλά

 Νίκος Γκάτσος

 Κατερίνα Γώγου

 Νικηφ. Βρεττάκος

 Μυρτιώτισσα

 Νίκος Ασλάνογλου

 Λ. Παπαδόπουλος






Δημοφιλεις Συγγραφεις
1 Νίκ. Καζαντζάκης
2Οδυσσέας Ελύτης
3Νίτσε
4 Όσκαρ Ουάιλντ
5 Βίκτωρ Ουγκώ
6 Φρόυντ
7 Σωκράτης
8 Γκαίτε
9 Σαίξπηρ
10 Κομφούκιος
11 Αλμπέρ Καμύ
12 Καβάφης
13 Αϊνστάιν
14 Αριστοτέλης
15 Ωνάσης
16 Πλάτων
17 Ζαν-Πωλ Σαρτρ
18 Λα Ροσφουκώ
19 Γούντυ Άλλεν
20 Μαρκ Τουαίην
21 Μαχάτμα Γκάντι
22 Γιώργος Σεφέρης
23 Τσώρτσιλ
24 Ηράκλειτος
25 Λάο Τσε
26 Τζ.Μπέρναρ Σω
27 Ναπολέων
28 Επίκουρος
29 Μπίσμαρκ
30 Καρλ Μαρξ
31 Γιάννης Ρίτσος
32 Μένανδρος
33 Πωλ Βαλερύ
34 Σοπενχάουερ
35 Κώστας Βάρναλης
36 Βολταίρος
37 Νίκος Καββαδίας
38 Νικολό Μακιαβέλι
39 Ντοστογιέφσκι
40 Καρυωτάκης